อายันตุ โภนโต อิธะ ทานะ ลีละ เนกขัมมะ ปัญญา สะหะ วิริยะ ขันติ สัจจาธิฎฐานะ เมตตุเปกขา ยุทธายะโว คัณหะถะ อาวุธานีติ
คาถานี้ พิจารณาจากเนื้อหาแล้ว เป็นการกล่าวถึงบารมีทั้ง 10 ประการที่พระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญมา อันได้แก่ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเปกขา ซึ่งเป็นกำลังสำคัญในการตรัสรู้ชนะหมู่มารต่าง ๆ
คาถาบทนี้ ใช้เป็นคาถาเอาชนะมาร ปางเมื่อพระพุทธเจ้าก่อนจะตรัสรู้ได้ ผจญเหล่ามารจำนวนมาก สามารถเอาชนะได้ จึงได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โบราณาจารย์แนะนำว่า ให้ภาวนาคาถานี้ก่อนนอนทุกคืนจะแคล้วคลาดปลอดภัยจากทุกข์ภัยพิบัติทั้งปวง ศัตรูหมู่ปัจจามิตรที่คิดร้ายหมายชีวิต มิสามารถทำอันตรายเราได้เลย
นอกจากนั้น ยังใช้สวดภาวนาเพื่อป้องกันเคราะห์ ต่ออายุ ต่อดวงชะตา เสริมบารมีให้กับตัวเองและป้องกันภยันตรายต่าง ๆ
คาถานี้ภาวนากกันภัยต่าง ๆ ได้ เสกน้ำมันรดคนไข้หรือคนบ้าให้หายได้ เสกข้าวสาร เสกหวายซัดผีก็ได้ ปัดพิษสารพัด ทั้งพิษงู แมงป่อง อรพิษต่าง ๆ จนถึงจระเข้ เสือ และสัตว์ร้ายต่าง ๆ
ถ้าปัดให้ตัวเองให้สวด 14 ที ปัดให้ผู้อื่นให้สวด 11 ที ป้องก้นได้สาระพัดทั้งการกระทำยำยีทั้งคุณไสย คุณผี คุณคน ผีตายโหง ตายห่า สารพัดทุกผี ทำน้ำมนต์รดคนผีเข้าก็ได้ หรือเสกเป่าศีรษะก็ได้ มิมีใครทนทานอยู่ได้ ใช้ได้ทุกสิ้นทุกประการแล
