บทแผ่เมตตาให้ตนเอง แผ่เมตตาให้ผู้อื่น บทแผ่พรหมวิหาร

เขียนเรื่องการแผ่เมตตามาหลายบทความแล้ว แต่ไม่เคยเขียนคำแผ่เมตตาลงสักที วันนี้จึงขอนำบทแผ่เมตตาที่เป็นภาษาบาลี ที่เรียกว่า พรหมวิหาร หรือ พรัหมะวิหาระผะระณาปาฐะ ที่พระนิยมใช้สวดหลังทำวัตรเย็นทุกวัน

บท พรัหมะวิหาระผะระณาปาฐะ เริ่มด้วยการแผ่เมตตาให้แก่ตนเองก่อน จากนั้นเป็นการแผ่เมตตาให้แก่สรรพสัตว์ แผ่กรุณา มุทิตา อุเบกขาเป็นลำดับไป

ปิดท้ายเป็นคำบอกกล่าวเพื่อให้สรรพสัตว์อนุโมทนาส่วนบุญที่ตนเองได้ทำเป็น ปัตติทานมัย บุญสำเร็จจากการให้ส่วนบุญที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว ส่วนสรรพสัตว์หากอนุโมทนาบุญด้วยเรียกว่า ปัตตานุโมทนามัย  บุญสำเร็จจากการยินดีในกุศลที่ผู้อื่นได้กระทำแล้ว

บทแผ่เมตตาพรัหมะวิหาระผะระณาปาฐะนี้เราควรสวดหลังจากสวดมนต์หรือหลังนั่งสมาธิทุกครั้ง หรือจะสวดในเวลาจิตสงบก็ดี หรือจะสวดเวลามีความโกรธ ขุ่นเคืองใจ ไม่พอใจใคร ไม่พอใจในเหตุการณ์ใดก็สวดได้ เป็นการทำจิตให้สงบลดความพยาบาท ลดเวรกรรมที่จะมีต่อกัน

พรัหมะวิหาระผะระณาปาฐะ

อะหัง สุขิโต โหมิ,
นิททุกโข โหมิ,
อะเวโร โหมิ,
อัพ๎ยาปัชโฌ โหมิ,
อะนีโฆ โหมิ,
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ.
สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา อัพ๎ยาปัชฌา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา อะนีฆา โหนตุ,
สัพเพ สัตตา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ.
สัพเพ สัตตา สัพพะทุกขา ปะมุจจันตุ.
สัพเพ สัตตา ลัทธะสัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ.
สัพเพ สัตตา กัมมัสสะกา กัมมะทายาทา กัมมะโยนี กัมมะพันธู กัมมะปะฏิสะระณา,
ยัง กัมมัง กะรัสสันติ กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะ ทายาทา ภาวิสสันติ.
สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ         อะเวรา สุขะชีวิโน
ขอให้สัตว์ทั้งหลาย จงอย่าได้มีเวรต่อกันและกัน จงเป็นผู้ดำรงชีพอยู่เป็นสุขทุกเมื่อเถิด
กะตัง ปุญญัง ผะลัง มัยหัง         สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต ขอสัตว์ให้ทั้งสิ้นนั้น จงเป็นผู้มีส่วนได้เสวยผลบุญ ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วนั้น เทอญ.

ที่มา หนังสือสวดมนต์ เรียงตามลำดับค่ำ

อานิสงส์ของการเจริญเมตตา 11 ประการ

อานิสงส์หรือประโยชน์ของการแผ่เมตตา 11 ประการนี้ มีกล่าวไว้ในตำรา แต่อย่างไรก็ตามการจะได้รับอานิสงส์สูงสุดต้องเจริญเมตตาให้มาก เจริญเมตตาบ่อย ๆ เจริญเมตตาเป็นเครื่องอยู่ ทำให้ชิน ทำให้เกิดเป็นองค์ฌาน ย่อมหวังได้ในอานิสงส์ของการเจริญเมตตา 11 ประการนี้ ได้แก่

1. หลับก็เป็นสุข
2. ตื่นก็เป็นสุข
3. ไม่ฝันร้าย
4. เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย
5. เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย
6. เทวดาทั้งหลายย่อมคุ้มครอง
7. แคล้วคลาดจากภยันอันตรายทั้งหลาย
8. จิตเป็นสมาธิได้ง่าย
9. มีสีหน้าย่อมผ่องใส
10. สิ้นใจอย่างสงบ (สู่สุคติภูมิ)
11. หากยังไม่บรรลุคุณธรรมพิเศษ ย่อมเข้าถึงชั้นพรหม

หากไม่ได้เจริญเมตตาให้มาก เจริญเมตตาบ่อย ๆ เจริญเมตตาเป็นเครื่องอยู่ ทำให้ชิน ทำให้เกิดเป็นองค์ฌาน ก็ได้อานิสงส์เช่นกัน แต่อาจจะไม่ครบทั้ง 11 ประการ