คำอัญเชิญพระบารมี ๓๐ ทัศ มาคุ้มครองรักษา
นะโม ๓ จบแล้วว่า
อิติปิ โส ภะคะวา พระโคดมบรมศาสดา ผู้บ่า ขออัญเชิญ พระปารมี ๓๐ ทัศ ให้มาวัดแวดล้อมตัว ข้าพเจ้าพร้อมทั้ง (………..) ทานะปารมี อ้อมระวังดี สีละปารมี เป็นหลาวแหลมและหอกดาบ เนกขัมมะปารมี ผาบเป็นปืน ปัญญาปารมี ยืนตั้งต่อ วิริยะปารมี ก่อเป็นเวียง ขันติปารมี เลียงเป็นตาย เป็นหน้าไม้และปืนไฟ สัจจะปารมี ยายหยั่งไปทุกแห่ง อธิษฐานะปารมี แต่งเป็นฝน สนสนมาถือง้าวล้าวล้าวหน้าถือปืน ยืนยายหยังฮับห่อ ซ้องซัดต่อพลมาร เมตตาปารมีเป็นดวงศรีฮมทั้งอากาศ เดียละดาดทั่วภายบน อุเบกขาปารมี ฝนไหลนองเนตรเต็มขวงเขตโพธิ์ศรี ฝูงบารมีทั้งหลายจงมาระวังแวดล้อมอ้อม ตัวข้าพเจ้า (……. ) ทุกค่ำเช้าแลวันคืน อยู่ลีลา ลีลา หลายหลากสะพากพร้อมบรบวน ทั้งปวงเป็นขวานคมและเหล็กกล้า เป็นขวานฟ้า ผ่าหัวผี ตีหัวมารกระดานหัวผีแตก เลือดย้อยหยาดเป็นผง ตกลงในนรกหมกไหม้ในอเวจี ผงธุลีฟดฟอง มารตายกองเดียละดาด พระบาทเจ้าเสกคาถา ทั้งสองตาหลับอยู่ยืนนาน ทั้งปวงเป็นดอกไม้ บูชาไหว้เป็นนิจจะกาล บุปผาบานจูมจีจอ บานซ้องซ่อดูแล้วอุ้งเฮือง เป็นสถานขวงเขต พระแก้วเกตุเป็นอัศจรรย์ เพราะว่า ขันที่เจ้านี้ไหลหลั่งแถวน้ำทั่วอมผม ข้าน้อยน้อมนิยมมาทุกชาติๆ น้ำนี้บ่ฮอนขาดไก่แห้งเทิงหัวข่าบ่กลัวเกรงสังสักหยาด สีหนาตเจ้าดังทั่วธรณี ปฐพีไหวหวั่น ฟ้าสนั่นก้องดัง คีศึก คีอื่น มารสะอื้นตื่นเฮฮน มาเอาตนพ่ายหนีหลีกผีกหนีไปไป…อยู่นอกคอกจักรวาล นะโม พุทธายะ นะโม ธัมมายะ นะโม
สังฆายะ คัจฉะ อะมุมหิ โอกาเส ติฏฐาหิฯ
