
สำหรับประสบการณ์เบี้ยแก้หลวงพ่อเพิ่ม วัดกลางบางแก้ว ที่ช่วยให้มีชีวิตรอดจากสงครามเวียดนามนั้น ผมไม่ได้ประสบด้วยตนเอง เพราะผมไม่ได้ไปรบที่เวียดนามเนื่องจากเกิดไม่ทัน แต่ผมไปอ่านโพสต์ของคุณ หมอ เครื่องรางไทย ที่ได้โพสต์ไว้เมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2563 เนื้อหาประมาณว่า
คุณบุญเกื้อ ประเสริฐสิน คนบ้านทรงคะนอง สามพราน นครปฐม เป็นทหารหน่วยรบพิเศษ จงอางศึก เข้าสู่สมรภูมิสงครามเวียดนาม แต่เนื่องด้วยปาฏิหาริย์แห่งเบี้ยหลวงปู่เพิ่ม เขาจึงได้รอดปลอดภัยจากเหตุการณ์ร้าย ๆ ในสงครามมาได้หลายครั้ง
คุณบุญเกื้อ ประเสริฐสิน เชื่อมั่นว่าด้วยปาฎิหาริย์เบี้ยแก้และบารมีธรรมของหลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว จึงทำให้เขา มีชีวิตรอดกลับมาได้อย่างปลอดภัย และนำเรื่องเล่านี้มาสู่คนรุ่นหลังให้ได้รับทราบถึงพุทธคุณของเบี้ยแก้ ซึ่งแก้ได้เกือบทุกอย่าง หากคุณตั้งมั่นและศรัทธาพอ
ดูจากประสบการณ์นี้แล้ว ไม่แน่ เบี้ยแก้อาจจะเป็นเครื่องรางหนึ่งที่มีพุทธคุณกันหรือแก้ไวรัส COVID-19 ด้วยก็ได้ ยึดมั่นในพระรัตนตรัย แม้กันและแก้ไม่ได้ก็ยังมีใจผ่องใสในพุทธคุณ
ผม (พระคุ้มครอง) เมื่อเขียนมาถึงจุดนี้แล้ว ทำให้นึกถึงคาถาเบี้ยแก้หลวงพ่อเพิ่มบทว่า
อิติปิโส ภะคะวา ยาตรายามดี ได้ยามพระศรี สวัสดีลาโภ นะโมพุทธายะ,
อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ พุทธะสังมิ อิสวาสุ
สรุปความตามภาษาไทยคือ ไปดีมาดี ปลอดภัย มีโชคลาภ