เครื่องราง ในที่นี้คือวัตถุถูกปลุกเสกขึ้นมาโดยพระเกจิอาจารย์หรือผู้ที่มีเวทมนต์ขลังพลังจิตสูง รวมถึงวัตถุอาถรรพ์ตามธรรมชาติที่เชื่อว่าขลังด้วย ซึ่งส่งอิทธิคุณในด้านต่าง ๆ ที่แตกต่างกันไปตามแต่เกจิอาจารย์นั้น ๆ จะทำการปลุกเสก
คาถาในที่นี้ หมายถึงคาถาอาคม เวทมนต์คาถา คือบทสวดที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเชื่อว่าส่งผลหรือดลบันดาลให้สมปรารถนาได้
การที่เครื่องรางจะขลังนั้น ส่วนหนึ่งซึ่งครูฆราวาสนิยมกันมากในทุกวันนี้ คืออาศัยคาถาซึ่งมีมาแต่โบราณตามตำรา บางทีขลังหรือไม่ขลังไม่รู้ แต่เมื่อทำพิธีตามตำราแล้ว สวดคาถาตามตำราแล้ว เมื่อเสร็จพิธีก็เชื่อว่าขลัง เชื่อว่ามีความศักดิ์สิทธิ์
คาถาจะศักดิ์สิทธิ์ได้ ก็ต้องอาศัยพลังจิตเป็นพื้น ซึ่งครูฆราวาสหรือจะเรียกตนเองว่าฤาษีก็ตามในทุกวันนี้ ไม่ค่อยมี อาศัยแต่พิธี เครื่องบวงสรวง แรงครู มนต์คาถาหรือโองการอย่างเดียว
โดยส่วนตัวผมแล้ว หากจะใช้ให้ศักดิ์สิทธิ์มีกำลังแรง เร็ว ควรใช้ทั้งสองอย่าง คือทั้งเครื่องราง และมนต์คาถากำกับด้วย เพราะคาถาเป็นเครื่องเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ใช้กับเครื่องรางนั้น ๆ หากท่านมีเครื่องรางราคาเป็นล้าน แต่ใจท่านไม่มีความเชื่อมั่น ไม่ได้มีจิตใจเชื่อมโยงสัมพันธ์กับเครื่องรางเลย ก็ยากที่จะสำเร็จผล
แต่ในทางตรงข้าม หากท่านมีศรัทธา สวดคาถา อธิษฐานด้วยจิตตั้งมั่น และปฏิบัติตนให้สอดคล้องกับสิ่งที่ตนปรารถนา แม้ไม่มีเครื่องรางราคาแพง ไม่ได้อยู่ต่อหน้าองค์เทพ ท่านก็อาจจะสำเร็จได้ตามปรารถนาได้
หากจะให้ผมเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมคงต้องเลือกคาถา แม้ขายไม่ได้ แต่หากทำด้วยความชำนาญ คล่องแคล่ว ทำเป็นเครื่องอยู่ในจิตใจ จนเกิดเป็นพลังในจิตใจแล้ว ก็ย่อมมีพลังผลักดันให้สำเร็จได้
บทความนี้ อาจจะงงหน่อยนะครับ สงสัยธาตุไฟเข้าแทรกแล้ว
