คาถาคือคำหรือบทสวดเพื่อให้เราใช้พูด กล่าว หรือสวดทำให้จิตใจเรามีความเชื่อมสัมพันธ์กับบุคคลหรือวัตถุเครื่องรางที่เราเคารพนับถืออยู่ ถ้าไม่กล่าว ไม่สวดก็จะทำให้เรามีความห่างเหินกับสิ่งที่เราเคารพนับถือหรือเครื่องรางนั้น ๆ ไปเรื่อย ๆ ขาดความสัมพันธ์กัน ขาดความเชื่อมต่อกัน ในที่สุดก็ตามคนต่างอยู่ แม้ห้อยตลอดก็เหมือนไม่ได้ห้อย เพราะเราไม่ระลึกถึง ไม่พูดถึงเลย ไม่น้อมมาสู่จิตใจของเราเลย โดยส่วนตัวผมจึงมองว่าการสวดคาถาเป็นเรื่องที่จำเป็น (ไม่สวดก็ได้แต่ใจนอบน้อมต้องระลึกถึง แต่ถ้าได้ก็จะได้ครบทั้งกาย วาจา ใจ ที่อ่อนน้อม)
สำหรับพระคาถาที่จะนำลงนี้ ไม่ใช่แค่ผู้ที่มีพระเครื่องหลวงปู่ทิมเท่านั้นถึงจะใช้ได้ แม้ผู้ที่ไม่มีพระเครื่องของหลวงปู่ทิม แต่นับถือหลวงปู่ทิมก็สามารถนำพระคาถานี้มาสวดบูชาได้ หรือไม่รู้จักหลวงปู่ทิมยังไม่ได้นับถือท่านก็สามารถสวดได้เช่นกัน เพราะพิจารณาดูแล้วเป็นคำคาถาแบบกลาง ๆ ไม่ได้มีชื่อของหลวงปู่ทิมกำกับในพระคาถาด้วย
คาถาพระเครื่องหลวงปู่ทิม
อิติ สุคะโต อะระหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ สุนะโมโล มะอะอุ ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา พุทโธ พุทโธ
ก่อนสวดคาถา อย่าลืมตั้ง นะโม 3 หน หากมีพระเครื่องของหลวงปู่ทิมควรระลึกถึงหลวงปู่ทิม หากไม่มีก็ระลึกถึงท่านได้หรือระลึกถึงครูบาอาจารย์ที่ตนเคารพนับถือ
