สำหรับการบูชาวัตถุมงคลให้เป็นมงคลหรือให้เกิดความเป็นมงคลผมเชื่อมโยงเข้ากับมงคลที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในมงคลสูตร แน่นอนว่ามงคลที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ในมงคลสูตรนั้นไม่ใช่วัตถุมงคลหรือมงคลที่เกิดจากวัตถุภายนอก แต่ในเมื่อเรายังชื่นชอบวัตถุมงคลอยู่ เราจะเชื่อมโยงวัตถุมงคลซึ่งเป็นมงคลภายนอกนี้เข้าสู่มงคลภายในได้อย่างไร
“มงคล” หมายถึง เหตุแห่งความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ปรากฏอยู่ใน มงคลสูตร เป็นสูตรในพระไตรปิฎกของพระพุทธศาสนา ส่วนที่เรียกว่าสุตตันตปิฎก หมวดขุททกนิกาย พระสงฆ์จะสวดบทมงคลสูตรที่เป็นคาถาภาษาบาลีในเวลาที่เจริญพระพุทธมนต์ในงานมงคลต่าง ๆ
มงคล 38 ประการ ในมงคลสูตร
1.ไม่คบคนพาล
2. ให้คบบัณฑิต
3. บูชาคนที่ควรบูชา
4. อยู่ในประเทศอันสมควร
5. เคยทำบุญไว้ในกาลก่อน
6. ตั้งต้นไว้ชอบ
7. สดับตรับฟังมา
8. มีศิลปะ
9. มีวินัย
10. มีวาจาเป็นสุภาษิต
11. บำรุงบิดามารดา
12. สงเคราะห์บุตร
13. สงเคราะห์ภรรยา
14. การงานไม่คั่งค้าง
15. ทำทาน
16. ประพฤติธรรม
17. สงเคราะห์ญาติ
18. ประกอบการงานที่ไม่มีโทษ
19. ละเว้นการทำบาป
20. ไม่ดื่มสุรา
21. ไม่ประมาทในธรรม
22. รู้จักเคารพมีสัมมาคารวะ
23. รู้จักเจียมตัวไม่กระด้างจองหอง
24. ยินดีในของของตน
25. รู้คุณท่าน
26. ฟังธรรมตามกาล
27. มีความอดทน
28. ว่าง่าย
29. เห็นสมณะ
30. สนทนาธรรมตามกาล
31. บำเพ็ญตบะ
32. ประพฤติพรหมจรรย์
33. เห็นอริยสัจ
34. ทำพระนิพพานให้แจ้ง
35. จิตไม่หวั่นไหว
36. จิตไม่เศร้าโศก
37. จิตปราศจากมลทิน
38. จิตปลอดโปร่งจากกิเลส
หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ วัดบ้านไร่ อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา เคยกล่าวไว้ประมาณว่า “จุดประสงค์ของการห้อยพระเครื่อง ก็เพื่อให้ระลึกว่าตนเองห้อยพระอยู่ เมื่อจะทำสิ่งไม่ดี ก็จะได้มีความละอายแก่ใจและไม่กล้าทำชั่ว”
จากคำกล่าวที่ยกขึ้นมาข้างต้นนี้ ก็สามารถสงเคราะห์เข้าในมงคล 38 ประการหลายข้อ เป็นต้นว่า การได้เห็นสมณะ แม้การเห็นสมณะในมงคลสูตรหมายถึงการได้เห็นสมณะผู้สงบที่เป็นบุคคลจริง ๆ ก็ตาม การได้เห็นสมณะนั้นเป็นเหตุให้เกิดความละอายแก่ใจในการทำความไม่ดี คนสมัยก่อน เมื่อออกจากบ้านเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์ ถ้าเห็นสมณะพระสงฆ์ในระหว่างทาง เขาจะกลับบ้านไม่เข้าป่าล่าสัตว์ต่อ เพราะเกิดความละอายแก่ใจในการทำบาป หรือแม้เข้าป่าล่าสัตว์ต่อไป แต่ใจลึก ๆ นั้นมีความละอายต่อใจ รู้จักผิดชอบชั่วดี เริ่มมีจิตเมตตาสงสาร ทำให้เขาไม่สามารถทำบาปด้วยการล่าสัตว์ได้อย่างเต็มที่ การพกพาห้อยบูชาพระเครื่องก็เช่นกัน ผู้ห้อยบูชาควรทำความรู้สึกในใจอยู่เสมอว่า “ฉันมีพระอยู่กับตัว, ฉันห้อยพระอยู่, พระอยู่กับฉัน” ก็จะเป็นเหตุให้เกิดความละอายแก่ใจไม่คิดทำในสิ่งที่ไม่ดี นี้เป็นสิ่งที่นำมาซึ่งความเป็นมงคลในมงคลสูตร
นี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งของการยกตัวอย่างของการเชื่อมโยงมงคลภายนอกสู่มงคลภายใน การมีวัตถุมงคลพระเครื่องอยู่กับตัวก็เหมือนกันได้เห็นสมณะผู้สงบ เป็นเหตุให้เกิดความละอายใจทำให้ละเว้นจากการทำบาป เมื่อไม่ได้ทำบาปจิตใจย่อมผ่องไม่เศร้าโศก รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักสิ่งที่ควรทำไม่ควรทำ แท้จริงแล้ว เมื่อเข้าถึงมงคลข้อใดข้อหนึ่งแล้วก็สามารถที่จะเชื่อมโยงเข้าสู่มงคลข้ออื่น ๆ ได้อีกด้วย เพราะธรรมเป็นของเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน
