เก้าอี้ คือที่นั่งมีขาอีกประเภทหนึ่ง โดยมากเป็นที่นั่งคนเดียว ส่วนของที่สำหรับนั่งนั้นจะอยู่เหนือจากระดับพื้น มีขาเก้าอี้ ๔ ขารองรับข้างใต้ไว้
ปัจจุบันนี้ วัสดุที่ใช้ทำเก้าอี้นั้นมีความหลากหลายชนิด มีทั้ง เก้าอี้ไม้ เก้าอี้โลหะ เก้าอี้พลาสติก เริ่มมีการใช้งานเป็นจำนวนมาก ใช้ทุกระดับชั้น ในบุคคลทุกกลุ่มอาชีพ แม้ในวัดวาอาราม พระสงฆ์ก็ใช้เก้าอี้เช่นกัน หรือไม่ใช่นั้น ก็อุบาสกอุบาสิกาที่มาทำบุญ มาร่วมงาน กฐิน ผ้าป่า งานฌานปนกิจนี่แหล่ะใช้งานกัน เป็นสิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้ ไม่มีก็ต้องหาให้มี
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง ภันเต เอตานิ โกจฉานิ สะปะริวารานิ มะหาชะนัสสะ สาธาระณัตถายะ ภิกขุสังฆัสสะ นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง มะหาชะนัสสะ สาธาระณัตถายะ โกจฉานัง ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาทีนัญจะ ปิยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุ ฯ
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ขอพระสงฆ์จงรับทราบ ข้าพเจ้าทั้งหลายขอมอบถวายเก้าอี้ พร้อมทั้งของบริวารเหล่านี้ แก่พระภิกษุสงฆ์ เพื่อประโยชน์ทั่วไปแก่มหาชน ขออานิสงส์แห่งการถวายเก้าอี้ เพื่อประโยชน์ทั่วไปแก่มหาชนนี้ ของข้าพเจ้าทั้งหลาย จงเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วย แก่ปิยชนทั้งหลาย มีมารดาบิดาเป็นต้นด้วย ตลอดกาลนานเทอญ ฯ
การถวายเก้าอี้ก็เป็นหนึ่งวิธีของการบำเพ็ญบุญ ทำบุญต้องได้บุญโดยไม่ต้องสงสัย ด้วยอานิสงส์ผลบุญนั้นเชื่อกันว่า หากว่าบุคคลใดได้ร่วมทำบุญหรือร่วมสมทบทุนสร้างอาสนะให้กับพระภิกษุสามเณร หรือเพื่อประโยชน์แก่สาธารณะชนแล้ว
