ไม่อยากให้ของเสื่อม อย่าทำอย่างนี้ ข้อห้ามของผู้เรียนคาถาอาคม

ทุกสำนักหรือทุกอาจารย์ที่สอนคาถาอาคมต่าง ๆ ให้เหล่าศิษย์มักจะมีข้อปฏิบัติที่จะต้องให้ศิษย์ผู้ที่ได้ร่ำเรียนคาถาอาคมนำไปปฏิบัติตาม ข้อปฏิบัติเหล่านี้โดยมากจะเป็นข้อห้าม ส่วนข้อปฏิบัตินั้นก็อยู่บ้าง เช่น บางอาจารย์ก็จะให้ศิษย์แต่งขันธ์ห้าบูชาครูทุกวันพระ ต้องถวายน้ำ ถวายเครื่องบูชาทุกวันพระอย่างนี้เป็นต้น

สำหรับข้อห้ามของผู้เรียนคาถาอาคมผมก็ได้รวมรวมมาจากเว็บไซต์ต่าง ๆ ซึ่งจะบอกแหล่งที่มาตามท้ายบทความนี้ครับ ในข้อห้ามต่าง ๆ นั้น แต่ละสำนักหรือแต่ละสายครูอาจารย์อาจจะมีความแตกต่างกันไป

ข้อห้ามของผู้เรียนคาถาอาคม

ห้ามลอดราวผ้า ไม่ว่าจะเป็นราวตากผ้าของใครก็ตาม ข้อห้ามนี้โดยมากถือกันมาหลายสำนักแต่โบราณ

ห้ามกินของเหลือ น่าจะหมายถึงของที่เหลือจากภาชนะที่ใส่อาหารที่กินอยู่ เช่น กินข้าวผัดไม่หมดจาน แล้วเก็บไว้กินอีกไม่ได้ จะเป็นของเหลือของเราหรือของคนอื่นก็ตาม แต่หากตักออกจากหม้อแล้ว มาใส่ภาชนะต่างหากกิน ของที่เหลือในหม้อไม่น่าจะเรียกว่าของเหลือ ผู้เคร่งอย่างหนัก ห้ามแม้ข้าวก้นบาตร เพราะถือว่าเป็นของเหลือเช่นกัน

ห้ามกินผักปลั๋ง ผมไม่ค่อยรู้จักผักปลั่งเท่าไหร่ครับ แต่ทราบว่าจะห้ามเป็นอย่างมากโดยเฉพาะผู้ที่เรียนคาถาเกี่ยวกับคงกระพัน

ห้ามกินฟักเขียว เรื่องห้ามฝัก แฟง นี่ก็เป็นข้อห้ามหลายสำนักสำหรับผู้ที่ร่ำเรียนคาถามา เชื่อว่าทำให้ของเสื่อม มนต์ที่เรียนมาเสื่อม ส่วนตัวผมคิดว่า เนื่องจาก ตระกูล ฟัก แฟง น้ำเต้า ฟักทอง และบวบ เขานิยมนำมาทำแกงจืด หรือต้มจืด แกงใส่อะไร ต้มใส่อะไรมีคุณสมบัติทำให้จืด จึงเชื่อว่าหากคนเรียนมนต์คาถากินเข้าไปทำให้ความขลังแห่งมนต์คาถานั้นจืดจางไปด้วย

ห้ามกินมะเฟือง ลอดต้นมะเฟือง มะเฟืองเหมือนเครื่องทรงสตรีเพศ เป็นเหตุให้มนต์เสื่อม

ห้ามกินพลูมีปลาย หากจะกินให้เด็ดปลายออกก่อน

ห้ามลอดต้นกล้วย ข้อห้ามนี้ก็ได้ยินบ่อย แต่ก็ไม่เข้าใจ อาจจะเป็นเพราะกล้วยมันไม่แก่นหรือเปล่าไม่รู้ ต้นกล้วยมีน้ำเยอะ จึงเชื่อมันอาจจะล้างมนต์คาถาที่คุณมีอยู่ได้

ห้ามกินข้าวงานแต่งงาน พูดแต่เรื่องข้าว แต่ไม่แน่ใจว่ารวมถึงน้ำด้วยหรือไม่

ห้ามข้าวน้ำทั้งงานศพ ข้อนี้ห้ามของกินทุกอย่าง รวมถึงน้ำ ผลไม้ ขนมหวาน สรุปคือห้ามกินของในงานศพ

ห้ามลอดเงาปราสาท ปราสาทในที่นี้หมายถึงที่ตั้งโลงศพ

ห้ามคนมาเล่นหัว หัวหรือศีรษะถือว่าเป็นของสูงอย่าให้ใครมาลูบเล่น

ห้ามตกไปในที่ต่ำ ห้ามเหยียบย้ำในที่สูง ให้รู้จักที่ต่ำที่สูง ที่ควรไปไม่ควรไป ครูอยู่ต่ำกว่า ผู้เรียนห้ามยืนหรือนั่งสูงกว่า หรือหากเราเป็นครูเขาแล้ว ศิษย์อยู่สูง เราไม่ควรไปอยู่ในที่ต่ำกว่า

ห้ามหญิงขึ้นข้างบน ห้ามผู้หญิงขึ้นข้างบนในขณะที่มีเพศสัมพันธ์ หรือในเวลาที่ผู้หญิงอยู่บนบ้านเราไม่ไปเดินลอด หรือเรานั่งอยู่ข้างล่าง ไม่ให้ผู้หญิงขึ้นไปบนบ้านข้ามหัวเราไป

ห้ามพูดปดคดมดเท็จ ข้อนี้สำคัญมาก โดยเฉพาะผู้ที่เรียนมนต์คาถา เพราะต้องอาศัยสัจจะวาจาที่ได้กล่าวออกไป

ห้ามถ่มน้ำลายคายน้ำหมากลงที่ต่ำ เช่น โถส้วม หรือบ้วนน้ำลายลงในที่ไม่ควรบ้วนลง เช่น บ่อน้ำ แม่น้ำสาธารณะ ข้อห้ามน้ำสำคัญสำหรับผู้เรียนมนต์คาถา ที่ต้องอาศัยการท่องบ่นสาธยาย

ห้ามด่าพ่อแม่ ครูอาจารย์ ข้อนี้ยิ่งสำคัญ แม้คุณไม่ได้เรียนมนต์คาถาก็ห้ามด่า ยิ่งหากคุณเรียนมนต์คาถาที่ต้องใช้วาจาในการกล่าวมนต์ จึงห้ามเด็ดขาด แม้มารดาและครูอาจารย์คนอื่นก็ห้ามด่าเช่นกัน

ห้ามร่วมเพศในขณะที่ผู้หญิงมีประจำเดือน อันนี้ก็เป็นข้อห้ามมาแต่โบราณ หากหญิงเรียนมนต์คาถาก็ห้ามร่วมเพศในขณะที่ตนมีประจำเดือนเช่นกัน

ห้ามลอดสะพานห้วเดียว จะเป็นสะพานเล็กหรือสะพานใหญ่ สะพานไม้ สะพานเหล็ก สะพานเก่าใหม่ ห้ามทั้งนั้น

ห้ามนำเสื้อผ้า กระโปร่งผู้หญิงข้ามหน้า อันนี้ก็ถือกันมาแต่โบราณ โดยเฉพาะเสื้อผ้าที่เปื้อนประจำเดือนเสื่อมทันที

ที่มาหลัก : http://9mahawed.blogspot.com/2014/03/blog-post_14.html ส่วนคำอธิบาย ผมได้อธิบายเองครับ นอกนั้นก็เป็นข้อห้ามของผู้เรียนคาถาอาคมที่ผมจำมาจากที่ต่าง ๆ ซึ่งก็จำไม่ได้ว่าจำจากใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ แต่อย่างไรก็ตามข้อห้ามของผู้เรียนคาถาอาคมโดยมากถ่ายทอดกันระหว่างศิษย์อาจารย์จากรุ่นสู่รุ่น ถ่ายทอดจากปากสู่หูศิษย์โดยตรง ฉะนั้นอาจารย์ผู้สอนมนต์คาถาสอนอย่างไร ห้ามอย่างไร ก็ปฏิบัติอย่างนั้นครับ