ครูบาศรีวิชัย หรือ พระสีวิไชย เป็นพระมหาเถระซึ่งเป็นที่ทราบกันดีในฐานะเป็นผู้นำในการสร้างถนนขึ้นสู่วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อปี พ.ศ. 2477 ท่านได้รับการขนานนามว่า ตนบุญแห่งล้านนา ซึ่งหมายถึง นักบุญแห่งล้านนา
ครูบาศรีวิชัย ท่านเป็นผู้ที่มีศีลาจารวัตรงดงามและเคร่งครัด ท่านครองจีวรแบบกุมผ้ารัดอก มักจะถือลูกประคำ พัดใบตาล พัดขนหางนกยูง และไม้เท้า ท่านงดเว้นการฉันหมาก เมี่ยง บุหรี่ โดยเด็ดขาด ท่านงดเว้นจากการฉันเนื้อสัตว์ ตั้งแต่อายุได้ 26 ปี และท่านฉันอาหารเพียงมื้อเดียว ซึ่งมักจะเป็นอาหารจำพวกผักต้มใส่เกลือผสมด้วยพริกไทย บางครั้งท่านก็ไม่ฉันข้าวนานถึง 5 เดือน นอกจากนี้ท่านยังมีข้อปฏิบัติพิเศษของท่านคือการงดเว้นการฉันผักตามวันทั้ง 7 ได้แก่
วันอาทิตย์ งดเว้นการฉันฟัก แฟง
วันจันทร์ งดเว้นการฉันแตงโม และ แตงกวา
วันอังคาร งดเว้นการฉันมะเขือ
วันพุธ งดเว้นการฉันใบแมงลัก
วันพฤหัสบดี งดเว้นการฉันกล้วย
วันศุกร์ งดเว้นการฉันเทา (สาหร่ายน้ำจืด มีสีเขียว)
วันเสาร์ งดเง้นการฉันบอน
นอกจากนั้นแล้ว ผักที่ท่านจะไม่ฉันเลยไม่ว่าจะเป็นวันไหนก็ตาม คือ ผักบุ้ง ผักปลอด ผักเปลว ผักหมากขี้กา ผักจิกและผักเฮือด-ผักฮี้ (ใบไม้เลียบอ่อน) โดยท่านได้ให้เหตุผลว่า ถ้าพระภิกษุสามเณรรูปใดงดเว้นผักเหล่านี้ได้ การบำเพ็ญพระกัมมัฏฐานของพระภิกษุสามเณรรูปนั้นจะมีความเจริญก้าวหน้า มีผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง ธาตุทั้ง 4 จะมีความสมดุลเป็นปกติ หากชาวบ้านที่เรียนคาถาอาคมงดเว้นจากผักเหล่านี้ก็จะทำให้คาถาอาคมดี
ภาพประกอบจาก : www.tnews.co.th
เนื้อหาจาก : www.wikipedia.org
