สำหรับประสบการณ์เบี้ยแก้หลวงพ่อเพิ่ม วัดกลางบางแก้ว ที่ช่วยให้มีชีวิตรอดจากสงครามเวียดนามนั้น ผมไม่ได้ประสบด้วยตนเอง เพราะผมไม่ได้ไปรบที่เวียดนามเนื่องจากเกิดไม่ทัน แต่ผมไปอ่านโพสต์ของคุณ หมอ เครื่องรางไทย ที่ได้โพสต์ไว้เมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2563 เนื้อหาประมาณว่า
คุณบุญเกื้อ ประเสริฐสิน คนบ้านทรงคะนอง สามพราน นครปฐม เป็นทหารหน่วยรบพิเศษ จงอางศึก เข้าสู่สมรภูมิสงครามเวียดนาม แต่เนื่องด้วยปาฏิหาริย์แห่งเบี้ยหลวงปู่เพิ่ม เขาจึงได้รอดปลอดภัยจากเหตุการณ์ร้าย ๆ ในสงครามมาได้หลายครั้ง
- ถูกทหารเวียดกงล้อมยิง กระสุนปืนมาเหมือนห่าฝน เพื่อน ๆ โดนมีทั้งลมแล้วล้มเลยและล้มแล้วลุกขึ้นมาต่อสู้ต่อ ถ้าคนไหนลุกมาแสดงว่ามีของดีที่อาจารย์ให้มา ถ้าล้มแล้วไม่ลุกแสดงว่าถึงคาดแล้ว ส่วนตัวเขานอกจากไม่ล้มแล้วก็ไม่ถูกกระสุนแม้แต่นัดเดียว
- เมื่อมีเหตุการณ์จวนตัวกระสุนหมดถูกทหารเวียดกงเดินปิดล้อมเข้ามา เขาก็หมอบกับพื้นดินนึกถึงหลวงปู่ให้ช่วย ทหารเวียดกงเดินผ่านไปมาหลายคนก็มองไม่เห็นเขา ทั้งที่ทหารบางคนเหยียบที่ต้นขาของเขาด้วยซ้ำแต่ก็มองไม่เห็น
- คราวหนึ่งน้ำที่เตรียมมาหมด รู้สึกกระหายน้ำ เมื่อเจอน้ำแต่เกรงว่าจะมียาพิษปนอยู่ก็อาราธนาเบี้ยแก้หลวงปู่เพิ่มจุ่มเพื่อแก้ยาพิษหรือหากมียาพิษให้ละลายหายไป
- มีอยู่หนหนึ่งเขาเดินหลงป่าหมดหนทางที่จะไปต่อ เกิดเหนื่อยหล้าแล้วเผลอหลับไปได้นิมิตเห็นหลวงปู่มาบอกหนทางออกไปให้
คุณบุญเกื้อ ประเสริฐสิน เชื่อมั่นว่าด้วยปาฎิหาริย์เบี้ยแก้และบารมีธรรมของหลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้ว จึงทำให้เขา มีชีวิตรอดกลับมาได้อย่างปลอดภัย และนำเรื่องเล่านี้มาสู่คนรุ่นหลังให้ได้รับทราบถึงพุทธคุณของเบี้ยแก้ ซึ่งแก้ได้เกือบทุกอย่าง หากคุณตั้งมั่นและศรัทธาพอ
ดูจากประสบการณ์นี้แล้ว ไม่แน่ เบี้ยแก้อาจจะเป็นเครื่องรางหนึ่งที่มีพุทธคุณกันหรือแก้ไวรัส COVID-19 ด้วยก็ได้ ยึดมั่นในพระรัตนตรัย แม้กันและแก้ไม่ได้ก็ยังมีใจผ่องใสในพุทธคุณ
ผม (พระคุ้มครอง) เมื่อเขียนมาถึงจุดนี้แล้ว ทำให้นึกถึงคาถาเบี้ยแก้หลวงพ่อเพิ่มบทว่า
อิติปิโส ภะคะวา ยาตรายามดี ได้ยามพระศรี สวัสดีลาโภ นะโมพุทธายะ,
อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ พุทธะสังมิ อิสวาสุ
สรุปความตามภาษาไทยคือ ไปดีมาดี ปลอดภัย มีโชคลาภ
