
เนื่องจากมีความเชื่อกันมาตั้งแต่สมัยโบราณว่า สรรพวิชาการต่าง ๆ ที่สืบทอดกันมาสู่ผู้คนในสมัยบรรพกาลจนมาสู่ยุคปู่ย่าตายาย พ่อแม่เรานั้น ไม่ว่าจะเป็นวิชาการทางด้านศิลปะต่าง ๆ การแสดง การร้องรำ ตำรายา ตำราอักษร การดำเนินชีวิตในยุคนั้น ล้วนมาจากฤาษีเป็นผู้ค้นคิดและนำสอนสั่ง จนสืบทอดกันมาจนสมัยทุกวันนี้ ฤาษีหรือที่เราเรียกกันว่าพ่อแก่อาจจะหมายถึงฤาษีตนใดตนหนึ่งก็เป็นได้ที่เราให้ความคารพนับถือ ต่อไปนี้เป็นคาถาสำหรับกล่าวบูชาพ่อแก่ครับ
คาถาบูชาพ่อแก่
ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธอย่าลืมที่จะตั้งนะโม 3 จบ ก่อน เพื่อที่จะให้เราไม่ขาดจากพระรัตนตรัย ส่วนการกล่าวคำบูชาพ่อแก่นั้น เป็นการกล่าวคาถาเพื่อระลึกถึงท่าน แต่ไม่ใช่นำท่านมาเป็นสรณะที่พึ่งอันสูงสุดแต่อย่างใด
อุกาสะ อิมัง อัคคีพาหูบุพผัง อะหังวันทา อาจาริยัง สัพพะสัยยัง วินาสสันติ
สิทธิการิยะ อะปะระปะชา อิมัสมิง ภะวันตุเม
ทุติยัมปิ อิมัง อัคคีพาหูบุพผัง อะหังวันทา อาจาริยัง สัพพะสัยยัง วินาสสันติ
สิทธิการิยะ อะปะระปะชา อิมัสมิง ภะวันตุเม
ตะติยัมปิ อิมัง อัคคีพาหูบุพผัง อะหังวันทา อาจาริยัง สัพพะสัยยัง วินาสสันติ
สิทธิการิยะ อะปะระปะชา อิมัสมิง ภะวันตุเม