ศาสนาของเทพเจ้าย่อมดีกว่าศาสนาพุทธซึ่งเป็นศาสนาของคนหรือ
เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับศรัทธาของคนแต่ละศาสนา ซึ่งนักศาสนาที่ดีไม่ควรก้าวก่ายวิจารณ์ นอกจากการเปรียบเทียบตามหลักของศาสนาเปรียบเทียบ แต่ไม่ควรจะทำในเชิงยกตนข่มท่านให้เสียคุณลักษณะของศาสนิกที่ดีในศาสนานั้น ๆ ในทัศนะของชาวพุทธนั้นย่อมมีความภาคภูมิใจในการที่ศาสดาของตนเป็นคน ๆ หนึ่งที่ใช้ความเพียรพยายามแบบคนประสบความสำเร็จแบบคน
ศาสนาพุทธจึงเป็นศาสนาโดยมนุษย์ ของมนุษย์ เพื่อมนุษย์
จากความรู้สึกนี้นำไปสู่ความเข้าใจว่า คนเราด้วยกันย่อมเข้าใจกันและกันดี คำว่าศาสนาอาจหมายถึงการปกครองด้วยก็ได้ ดังนั้นศาสนาที่ตรัสรู้และสั่งสอนโดยคนนั้นจึงเป็นเหมือนกับ
“ประเทศไทยที่มีคนไทยเป็นประมุข มีคนไทยทำการบริหาร มีคนไทยเป็นข้าราชการ มีคนไทยอยู่ภายใต้การปกครอง ย่อมจะดีกว่ามีคนต่างชาติมาเป็นประมุข มีคนต่างชาติมาบริหาร แต่มีคนไทยเป็นผู้ถูกปกครอง”
หากใครจะชอบอย่างหลังก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริง ๆ แต่คนไทยทั่วไปคงไม่ยินดีด้วยกับการปกครองแบบนั้น คนที่นับถือพระพุทธศาสนามีความรู้สึกอย่างนี้ จึงไม่รู้สึกว่าตนมีปมด้อยที่ควรน้อยใจ แต่ทั้งศาสนา ศาสดา สถาบันต่าง ๆ ทางศาสนาล้วนแต่ก่อให้เกิดความภาคภูมิแก่คนไทยที่นับถือพระพุทธศาสนาในความเป็นคนธรรมดา ๆ นี้เอง
