คาถาบูชาพระเเม่เจ้าจามเทวี
ยา เทวี จามะเทวีนามิกา อะภิรูปา อะโหสิ ทัสสะนียา ปาสาทิกา พุทธสาสะเน จะ อะภิปะสันนา, สา อะตีเต เมตตายะ เจวะ ธัมเมนะ จะ หะริภุญชะยะ ธานิยา รัชชัง กาเรสิ, หะริภุญชะยะ นะคะระ วาสีนังปิ มะหันตัง หิตะสุขัง อุปปาเทสิ, อะหัง ปะสันเนนะ เจตะสาตังวันทามิ สิระสา สัพพะทา
พระเทวีพระองค์หนึ่ง พระนามว่า จามเทวี มีพระรูปเลอโฉม ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก ในอดีตกาล พระนางได้ปกครองบ้านเมืองหริภุญไชยด้วยความเมตตาเเละเป็นธรรม อำนวยประโยชน์สุขเเก่ชาวหริภุญไชยอย่างยิ่ง ข้าพเจ้ามีใจเลื่อมใส ศรัทธา ขอน้อมเกล้าสักการะพระเทวีองค์นี้
พระนางจามเทวี เป็นสตรีซึ่งปรากฏพระนามในเอกสารต่าง ๆ ซึ่งระบุว่าทรงเป็นปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรหริภุญชัย อันเป็นอาณาจักรโบราณในภาคเหนือของประเทศไทยปัจจุบัน
พระบรมราชานุสาวรีย์พระนางจามเทวี ตั้งอยู่ตำบลในเมือง จังหวัดลำพูน บริเวณสวนสาธารณะหนองดอกเทศบาลเมืองลำพูน
การบูชา คือการแสดงความชื่นชมนับถือ การยกย่อง การให้เกียรติ ซึ่งสามารถแสดงด้วยวิธีการต่าง ๆ ทั้งทางกาย วาจา และใจ การปฏิบัติตามแนวทางของท่านถือว่าเป็นการบูชาที่ดีที่สุด เช่น พระนางเป็นผู้มีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนายิ่งนัก ทรงบำรุงพระพุทธศาสนา ให้ความเป็นธรรมแก่ชาวเมืองหริภุญไชย การที่เรามีความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา บำรุงพระพุทธศาสนา มีความรักต่อประเทศชาติ ให้ความเสมอภาคต่อประชาชน ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ทำตนบูชาพระนางเช่นกัน
