ขุนช้างตนนี้ นับเป็นเครื่องรางขุนช้างองค์แรกของผม ไม่ทราบว่าสร้างที่ไหน เมื่อไหร่ โดยเกจิท่านใด แต่สิ่งที่รับรู้ได้อย่างชัดเจนคือ เครื่องรางรูปร่างแบบนี้สร้างตามแบบขุนช้างในวรรณคดีไทยเรื่อง ขุนช้าง-ขุนแผน อันเป็นตำนานแห่งเมืองสุพรรณ
ลักษณะของคุณช้างในวรรณคดี
ขุนช้างเป็นชายที่มีลักษณะรูปชั่ว (คือรูปลักษณ์ไม่ดี ไม่น่ามอง ไม่หล่อ หุ่นไม่ดี อ้วน) ตัวดำ แถมหัวล้านมาแต่ก่าเนิด มีนิสัยเจ้าเล่ห์เพทุบาย เป็นบุตรของขุนศรีวิชัยและนางเทพทองซึ่งเป็นผู้มีฐานะร่ำรวยเป็นอย่างมาก แม้ว่าขุนช้างจะเกิดมาเป็นลูกเศรษฐี แต่ก็เป็นอาภัพถูกแม่เกลียดชังเพราะอับอายชาวบ้านที่มีลูกหัวล้าน เขาจึงมักถูกแม่ด่าว่าอยู่เสมอ ไม่ว่าขุนช้างจะเดินไปทางใดก็จะถูกชาวบ้านล้อเลียนไปทั่วเสมอ เมื่อขุนช้างโตเป็นหนุ่มก็ได้นางแก่นแก้วเป็นภรรยาอยู่ด้วยกันได้ปีกว่านางมาพลันตายลงไป จึงหันมาหมายปองสนใจใคร่รักนางพิมพิลาไลย (นางวันทอง) แต่นางไม่ยินดีด้วยและได้แต่งงานกับพลายแก้ว (ขุนแผน) แต่ขุนช้างก็ยังไม่ลดความพยายามคงใช้อุบายจนได้แต่งงานกับนางสมใจปรารถนา
ข้อดีของขุนช้าง
- มีฐานะดี คือร่ำรวยมาแต่เกิด (ไม่ใช่ข้อเสียนะ ถ้ากล่าวตามหลักความเชื่อในทางศาสนา ก็ถือว่าเป็นผู้มีบุญทำมาในกาลก่อนจึงได้เกิดมาในตระกูลเศรษฐี ส่วนเกิดมารวยแล้วนิสัยเป็นอย่างไรอีกประเด็นหนึ่งต่างหาก)
- มีรักเดียวใจเดียวที่มีต่อนางวันทอง
- เมื่อได้แล้วก็มีความรับผิดชอบเลี้ยงดูนางวันทองเป็นอย่างดีท่าให้นางวันทองเริ่มเห็นใจขุนช้าง
- มีข้าทาสบริวารรับใช้
ด้วยเหตุตามที่กล่าวมาข้างต้นนี้กระมัง เกจิอาจารย์ทั้งหลายจึงได้สร้างรูปขุนช้างขึ้นมา เพื่อใช้เป็นเครื่องรางส่งเสริมหรือดึงดูดโภคทรัพย์ ดึงดูดบริวาร ทำให้ผู้บูชากลายเป็นขุนช้างมหาเศรษฐีมั่งมีทรัพย์ ตามมาด้วยความรักที่มั่นคง ความมั่งคั่งด้วยโภคทรัพย์ ความพยายามไม่หยุดหย่อน ความรักเดียวใจเดียวนี่แหล่ะ เป็นเครื่องพิชิตใจสตรีได้ยิ่งนัก แม้นางวันทองก็มิอาจตัดความอาลัยได้
เครื่องรางขุนช้างนี้ สร้างโดยอ้างอิงขุนช้างในวรรณคดีขุนช้างขุนแผนจริง ๆ ซึ่งต่างจากพระขุนแผนบ้านกร่าง และพระขุนไกร ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลในวรรณคดีขุนช้างขุนแผนเลยแม้แต่น้อย
