“ซื้อให้ถูกที่สุดกับคนไม่รู้ ขายให้แพงที่สุดกับคนที่อยากได้แต่ไม่เป็น” คือวงการพระเครื่อง ?

ต้องบอกก่อนว่าผมเองไม่ใช่เซียนพระเครื่อง แม้จะลงขายพระบ้างแต่โดยมากเป็นพระที่มาจาก 3 ทางหลัก ๆ คือ 1. เป็นพระที่ตนเองสะสมไว้ตั้งแต่อยู่ได้สิบกว่าปี 2. เป็นพระที่เช่ามาในช่วงพักอยู่ในเมืองไทยอันเนื่องมาจากปัญหาโควิด-19 3. เป็นพระที่เพื่อน ๆ น้อง ๆ มาฝากขาย ผมก็ต้องช่วยเขาไป

แม้ผมไม่ใช่เซียนพระเครื่อง แต่ก็พอรู้วิถีเซียนหรือกลอุบายของเซียนบ้าง ซึ่งผมขอนำมุมที่ไม่น่าประทับใจเอามาก ๆ สำหรับผมมาเล่าให้ฟัง

เซียนพระ “ซื้อพระให้ถูกที่สุดกับคนไม่รู้ แต่ขายให้แพงที่สุดกับคนที่อยากได้ (แต่ไม่รู้ราคาและวิธีการหาพระ” เรื่องนี้ผมขอนำเรื่องของเพื่อนผมมาเล่าให้ฟัง เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนผมได้นำพระเครื่องที่เป็นมรดกตกทอดไปขายให้เซียนพระ เซียนพระก็ไม่ใช่อื่นไกลก็เพื่อนกันนั่นแหล่ะ ก่อนนำไปเสนอขายเพื่อนผมก็โทรไปบอกว่ามีความจำเป็นที่ต้องใช้เงิน ขอนำพระแท้ไปออกในราคาที่ต่ำกว่าท้องตลาด 3-4 เท่าตัว ถ้าซื้อได้ก็ช่วยซื้อให้หน่อยนะในราคาที่เสนอไปโดยไม่ต้องต่อราคากันเพราะมีความจำเป็นที่ต้องใช้เงินจริง ๆ เซียนพระก็บอกว่าเอามาเลย ๆ เมื่อเพื่อนนำพระไปให้เซียนดูก่อนนำให้ดูก็บอกว่ายังไงก็ช่วยซื้อในราคาที่จะบอกนี้นะ ซื้อได้ก็ซื้อ หากซื้อไม่ได้ก็ผ่านจะได้นำไปให้คนอื่นดูต่อไป จากนั้นเพื่อนก็นำพระให้เซียนดูโดยเสนอราคาไปที่ 20,000 บาท (พระแท้ในราคาท้องตลาดห้าหมื่นขึ้นไป) เซียนพระหยิบพระขึ้นมาส่องพิจารณาดูก็ตอบไปว่า 10,000 ได้ไหม เพื่อนบอกว่าไม่ได้ครับ เซียนจึงถามว่าลดหน่อยเถอะ คะยั้นคะยอขอต่อราคา เพื่อนรำคาญจึงบอกว่า ขอ 19,000 บาท เซียนตอบตกลงทันที

เซียนพระรู้อยู่ว่า พระองค์นี้เป็นพระแท้ พระสวย สามารถขายได้หลายหมื่น แต่ก็ต่อราคา กดดันราคาทั้ง ๆ ที่เป็นเพื่อนกัน รู้ทั้งรู้ว่าตนเองสามารถซื้อได้ถึง 19,000 บาท หรือ 20,000 บาท ตามราคาที่เพื่อนเสนอไปซึ่งก็ถูกมากแล้วก็ยังกดราคากัน นี่ถือวิถีเซียนที่คอยจ้องแต่เอาเปรียบคนอื่นทั้งที่ตนเองมีโอกาสขายได้กำไรมากกว่าอยู่แล้ว เซียนประเภทนี้ผมไม่อยากคบเป็นเพื่อน บางทีคบคนขายพระเก๊ยังดีกว่า เพราะเก๊เขาก็บอกว่าเก๊และขายในราคาพระเก๊

บางคนอาจจะคิดว่าผมไร้เดียงสา ยังเป็นเด็กน้อย โลกสวย ถูกต้องครับ ผมโลกสวย และต้องการให้โลกสวย ไม่มีขยะ สิ่งไหนเป็นขยะ เพื่อนคนไหนเป็นขยะคอยแต่เอาเปรียบในจังหวะที่เราเดือดร้อนผมจะขจัดออกไป

เรื่องของเซียนพระทำให้ผมนึกถึงสมัยที่อยู่กับพ่อ หากเพื่อนคนไหนที่เป็นเซียนพระ เล่นพระพ่อจะไม่ให้ยืมเงิน พ่อบอกว่าพวกนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว (พ่อคงโดนมา หรือมองในแง่ลบ และคงไม่ใช่กับเซียนพระทุกคน)

ถ้าเรื่องนี้กระทบเซียนพระท่านใด ต้องขออภัยด้วย ก่อนที่จะตำหนิผม โปรดพิจารณาว่าตัวท่านเป็นไหม เพื่อนของท่านเป็นไหม ถ้าไม่เป็นก็ดีไป แต่เชื่อเถอะมีคนประเภทนี้แน่ “ซื้อพระให้ถูกที่สุดกับคนไม่รู้ แต่ขายให้แพงที่สุดกับคนที่อยากได้ (แต่ไม่รู้ราคาและวิธีการหาพระ”