พาโล อะปะริณายะโก อิติ พาโล พาลา วินาสสันติ
คาถาไล่คนพาล คาถาไล่คนโง่ คาถากำจัดคนพาล คาถาไล่ผู้นำโง่ ๆ คาถากำจัดผู้นำโง่ ๆ
คนพาล คนโง่ คนเขลา คนที่ไม่เปิดใจฟังความคิดเห็นของผู้อื่น ถือเอาความคิดเห็นและการกระทำของตนเป็นหลัก ถือเอาการกระทำของตนเองและพวกพ้องของตนเองถูกหมด แม้มีผู้ฉลาด ผู้มีปัญญาสามารถแนะนำคนพาลก็ไม่ถือเอาตาม กลับด่ากลับและทำลายผู้แนะนำเสีย คนพาลไม่ถือหลักธรรมาธิปไตยและหลักประชาธิปไตยนิยม หากคนพาลได้เป็นผู้นำที่ไหนก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นผู้นำครอบครัว ผู้นำหมู่บ้าน ผู้นำวัด ผู้นำตำบล ผู้นำจังหวัด ผู้นำรัฐ จนถึงเป็นผู้นำประเทศ ย่อมนำความฉิบหายมาให้เนืองนิตย์ นำความเสื่อมเสียมาให้ มีแต่ความเสื่อมถอย ไม่ยังความเจริญให้เกิดขึ้นในหมู่คณะ
สวดบ่อย ๆ สวดทุกวัน ทุกคืน ทุกเวลา และที่สำคัญอย่าอยู่ร่วมกับคนพาล อย่าให้คนพาลอยู่ร่วมสังคม อย่าให้คนพาลเป็นผู้นำ อย่าให้คนพาลเป็นใหญ่ อย่าให้คนพาลคนโง่มีอำนาจเหนือคนดีมีปัญญา อย่าปล่อยให้คนพาลข่มเหงหรือทำลายคนดีมีปัญญาสามารถ
พุทธภาษิต เกี่ยวกับคนพาล
โย พาดล มญฺญติ พาลยฺยํ
ปณฺฑิโต วาปิ เตน โส
พาโล จ ปณฺฑิตามานี
ส เว พาโลติ วุจฺจติ ฯ
คนโง่ รุ้ตัวว่าโง่
ยังมีทางเป็นบัณฑิตได้บ้าง
แต่โง่แล้ว อวดฉลาด
นั่นแหละเรียกว่าคนโง่แท้
ยาวชีวมฺปิ เจ พาโล
ปณฺฑิตํ ปฏิรุปาสติ
น โส ธมฺมํ วิชานาติ
ทพฺพิ สูปรสํ ยถา ฯ
ถึงจะอยุ่ใกล้บัณฑิต
เป็นเวลานานชั่วชีวิต
คนโง่ก็หารู้พระธรรมไม่
เหมือนจวักไม่รู้รสแกง
จรนฺติ พาลา ทุมฺเมธา
อมิตฺเตเนว อติตนา
กโรนฺตา ปาปกํ กมฺมํ
ยํ โหติ กฎุกปฺผลํ ฯ
เหล่าคนพาล ปัญญาทราม
ทำตัวเองให้เป็นศัตรูของตัวเอง
เที่ยวก่อแต่บาปกรรรมที่มีผลเผ็ดร้อน
