คาถาปิดประตูมาร ไม่ให้มารมีโอกาสทำร้ายเรา
พุทธาทิปะวะโร นาโถธัมโม นาโถ วะรุตตะโม
นาโถ ปัจเจกะพุทโธ จะ สังโฆ นาโถตตะโร มะมัง
เตโสตตะมานุภาเวนะ มาโรกาสัง ละภันตุ มา
บทสวดปิดประตูมารนี้ นำมาจากบทกรวดน้ำ “อิมินา” ของเก่า เล่าใหม่ ไทย-ลาว-เขมร ในต่างประเทศนิยมใช้ มีคำแปล ดังนี้
พระพุทธเจ้า ทรงเป็นนาถะที่พึ่งอันประเสริฐ พระธรรมเป็นที่พึ่งอันสูงสุด
พระปัจเจกพุทธเจ้าก็เป็นที่พึ่งด้วย พระสงฆ์ก็เป็นที่พึ่งอันสูงสุดของข้าพเจ้า
ด้วยอานุภาพอันเยี่ยมยอดของพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า
และพระสงฆเจ้าทั้งหลายเหล่านั้น ขออย่าให้มารทั้งหลายได้โอกาส (ทำร้าย) เลย.
“มาร” แปลตามศัพท์ว่า “ผู้ทำให้ตาย” มีความหมายว่า สิ่งที่ฆ่าบุคคลให้ตายจากความดีหรือจากผลที่หมายอันประเสริฐ, ตัวการที่กำจัดหรือขัดขวางไม่ให้บรรลุความดี
มาร ๕
๑. กิเลสมาร มาร คือ กิเลส
๒. ขันธมาร มาร คือ ปัญจะขันธ (ขันธ์ ๕ ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ)
๓. อภิสังขารมาร มาร คือ อภิสังขารที่ปรุงแต่งกรรม
๔. เทวปุตตมาร มาร คือเทพบุตร (ความเข้าใจของผม คือ สัตว์ บุคคล เทวดา เป็นต้น)
๕. มัจจุมาร มาร คือ ความตาย
พระพุทธเจ้าตรัสเกี่ยวกับมารไว้ในที่ต่าง ๆ ไม่ได้ตรัสไว้ครบ ๕ ในที่เดียว และไม่ได้ตรัสว่ามารมีแค่ ๕ คือตรัสไว้ในที่ต่าง ๆ ที่ละมารสองมาร พระอาจารย์ทั้งหลายนำมารที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้วนั้นรวมกันนับได้ ๕ เราจึงกล่าวว่ามาร ๕
