ตู้ยารักษาโรค ซึ่งเป็นที่เก็บยาสามัญประจำบ้าน ประจำวัดต้องมี แม้แต่บ้านหนึ่งหลัง อาศัยอยู่แค่คนเดียวก็จำเป็นต้องมีตู้ยารักษาโรค เพราะเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในการใช้ชีวิตในแต่ละวัน ยิ่งวัดที่ต้องมีพระอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ญาติโยมมาก็จะได้อาศัย ตู้ยารักษาโรค ยิ่งมีความจำเป็นเป็นอย่างมาก
เราควรถวายตู้ยารักษาโรคในโอกาสใด
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค แก่วัดที่สร้างใหม่
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค แก่วัดที่มีพระอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค แก่วัดที่เป็นสำนักเรียน มีพระเรียนบาลี นักธรรม หรือสายสามัญเป็นต้น
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค แก่วัดที่จัดกิจกรรมต่าง ๆ เช่น บวชพระ บวชสามเณรฤดูร้อน มีงานประชุมสงฆ์ มีงานปฏิบัติธรรม เป็นต้น
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค เป็นบริวารกฐิน ผ้าป่า
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค ในงานวันเกิดของตน
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค อุทิศให้แก่ผู้ที่ตายไป
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค เพื่อทำบุญ หวังอานิสงส์ใหญ่
- ถวาย ตู้ยารักษาโรค เพื่อทำบุญสะเดาะเคราะห์ แก้กรรม แก้ดวงตก ต่อชะตาชีวิต
คำถวายตู้ยารักษาโรค
ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฏิชานาตุ มะยัง เอตัง คิลานะเภสัชชะมัญชุสัง สะปะริวารานิ จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนัตถายะ อิมัสมิง อาวาเส นิยยาเทมะ สาธุ โน ภันเต อะยัง จาตุททิสัสสะ ภิกขุสังฆัสสะ อาคะตานาคะตัสสะ วะลัญชะนัตถายะ คิลานะเภสัชชะมัญชุสายะ ทานัสสะ อานิสังโส อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาทีนัญจะ ปิยะชะนานัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุฯ
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ขอพระสงฆ์จงรับทราบ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอมอบถวายตู้ยารักษาโรค พร้อมกับของบริวารนี้ ไว้ในอาวาสนี้ เพื่อประโยชน์เป็นเครื่องอาศัยใช้สอยของพระภิกษุสงฆ์ ผู้อยู่ในทิศทั้ง ๔ ทั้งที่มาแล้วและยังมิได้มา ขออานิสงส์แห่งการถวายตู้ยารักษาโรค เพื่อประโยชน์เป็นเครื่องอาศัยใช้สอย ของพระภิกษุสงฆ์ผู้อยู่ในทิศทั้ง ๔ ทั้งที่มาแล้วและยังมิได้มานี้ ของข้าพเจ้าทั้งหลาย จงเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วย แก่ปิยชนทั้งหลายมีมารดาบิดาเป็นต้นด้วย ตลอดกาลนาน เทอญฯ
อานิสงส์ของการถวายตู้ยารักษาโรค
ถวายตู้ยา ก็ต้องมียาด้วย ฉะนั้นอานิสงส์ก็เหมือนการถวายยาไว้ประจำวัด ประจำสถานที่ไว้คอยช่วยเหลือคนนั่นเอง อานิสงส์ส่งเรื่อย ๆ ครับ อานิสงส์ก็ประมาณนี้
๑. เป็นผู้มีอายุยืน
๒. เป็นผู้มีกำลัง
๓. เป็นนักปราชญ์
๔. เป็นผู้มีวรรณะ
๕. เป็นผู้มียศ
๖. เป็นผู้มีสุข
๗. เป็นผู้ไม่มีอันตราย
๘. เป็นผู้ไม่มีเสนียดยิ้ม
๙. ชนทั้งหลายยำเกรงทุกเมื่อ
๑๐. เป็นผู้ไม่มีความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รัก
