คำจบในที่นี้ เหมือนเป็นการอธิษฐาน บอกกล่าว หรือเป็นตั้งเป้าหมายในสิ่งที่เราได้กระทำลงไปแล้ว เป็นการอธิษฐานบุญ บางท่านกล่าวว่าเป็นอธิษฐานบารมีเก็บไว้กับตนเองด้วยนะครับ หรือฝากไว้กับเทวดา พระแม่นางธรณีเป็นต้น เมื่อเราโลกนี้ไปแล้วทำให้เราหวนระลึกถึงความดีนั้น ๆ ไว้ได้ ก็จะทำให้เราไม่หลง ไม่เศร้าหมอง มีสุคติตามที่ได้อธิษฐานไว้เป็นเป้าหมายได้

คำจบทรัพย์ของทำบุญ

ทรัพย์ของข้าพเจ้า ได้มาโดยบริสุทธิ์
ขอบูชาพระพุทธ บูชาพระธรรม บูชาพระสงฆ์
จิตใจจำนง ตรงต่อพระนิพพาน
ขอให้ถึงเมืองแก้ว ขอให้แคล้วบ่วงมาร
ขอให้พบพระศรีอารีย์ ในอนาคตกาล เบื้องหน้านี้เทอญ

คำจบขันข้าวใส่บาตร

ข้าวของข้าพเจ้า ขาวดังดอกบัว
ยกขึ้นเหนือหัว ถวายแด่พระสงฆ์
จิตใจจำนงค์ ตรงต่อพระนิพพาน
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

คำกล่าวจบทาน

อิทัง เม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง โหตุ
ขอทานนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้สิ้นอาสวะกิเลส
อิทัง เม ทานัง นิพพานัสสะ ปัจจะโย โหตุ

คำจบถวายสังฆทาน

สุทินนัง วะตะ เม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง นิพพานัง ปัจจโย โหตุ
ทานของเราให้ดีแล้ว ขอจงนำข้าพเจ้าไปสู่พระนิพพาน อันเป็นที่สิ้นแห่งกิเลส

สุทินนัง วะตะ เม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง นิพพานัง โหตุเม อะนาคะเต กาเล
ทานอันข้าพเจ้าถวายดีแล้ว ขอจงนำข้าพเจ้าไปสู่พระนิพพาน อันเป็นที่สิ้นแห่งกิเลสในอนาคตกาล เทอญ

คำจบเหล่านี้ให้เลือกใช้ตามความเหมาะสม แต่ถึงแม้ท่านจะกล่าวคำจบหรือไม่ก็ตาม ถ้าทำบุญให้ถูกวิธี กล่าวคือ ทาน ศีล ภาวนา ก็ย่อมเป็นบุญอยู่เช่นเดิม