ยอ เป็นไม้มงคล ในตำราพรหมชาติกล่าวว่าให้ปลูกต้นยอที่บริเวณบ้านด้านทิศอาคเนย์ หรือทิศตะวันออกเฉียงใต้ เพื่อให้เป็นเคล็ดว่า จะมีผู้คนสรรเสริญเยินยอ มีคนคอยยกยอปอปั้นในสิ่งที่ดีงาม นำสิ่งที่ดี ๆ มาให้ ยอ จึงจัดเป็นไม้ที่อยู่ในกลุ่มไม้มงคลชนิดหนึ่ง หมู่บ้านตามชนบทมักจะปลูกไว้หลาย ๆ ต้น เป็นไม้ที่ชวนแบ่งปันกัน เพราะใบก็มาก นำไปใช้ประโยชน์ทำห่อหมกได้ ผลก็มีมาก นำมาแบ่งกันเอาไปกินได้ เมื่อเกิดการแบ่งปันก็เกิดความรักความสามัคคีต่อกัน นำความสึขมาให้ นำสิ่งดี ๆ มาให้ มีอะไรก็แบ่งกันไป ป้องปกยกยอซึ่งกันและกัน
นอกจากนั้น คนสมัยก่อน นิยมนำแก่นไม้ยอแกะเป็นพระพุทธรูปขนาดต่าง ๆ ตั้งแต่ขนาดพระประธาน ถวายไว้ประจำอุโบสถ ศาลาในวัด เพื่อให้คนกราบไหว้ขอพร เชื่อว่าหากได้กราบไหว้ขอพร จะทำให้เป็นที่ยอมรับของคนอื่น ผู้คนยกยอ ทำอะไรก็สำเร็จ มิเช่นนั้นก็แกะเป็นพระพุทธรูปขนาดบูชาเล็ก ๆ ไว้บูชาที่บ้าน หรือนำไปถวายบูชาไว้ตามสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เช่น ถ้ำ หลืบผา พระที่แกะด้วยแก่นไม้ยอ เรียกว่าพระไม้ยอ
เมื่อไม้ยอมรับไว้ไม้ยอเป็นไม้มงคล กาฝากที่ขึ้นบนต้นยอจึงถือว่าเป็นมงคลเช่นกัน นิยมนำมาไว้ที่หน้าบ้าน หรือที่อยู่อาศัย หวังด้านมีคนยกยอสรรเสริญ เลื่อนยศตำแหน่ง กิจการรุ่งเรือง ค้าขายดี คนเข้ามาไม่ขาดสาย
บางคนก็นำมาแช่น้ำมันประพรมร้าน ประพรมสินค้า หรือประพรมตัว เข้าหาเจ้านาย แกะเป็นวัตถุมงคล ปลัดขิก นกสาริกา บดผสมทำเป็นวัตถุมงคล เครื่องราง ของขลัง ทำเป็นสีผึ้งทาปากก็มี เชื่อว่าส่งเสริมทำให้เป็นที่ยอมรับในสังคม คนยกยอ นำสิ่งดี ๆ มาให้
ตำนานการเกิดกาฝากที่ศักิ์สิทธิ์
วิธีตัดกาฝากไม้ ให้เป็นมงคล คนมันเชื่อแล้วก็ต้องทำให้ถึงที่สุด แล้วหยุดที่ศรัทธา
