วันเข้าพรรษาปี 2567 ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 21 กรกฎาคม
วันเข้าพรรษา เป็นประเพณีสำคัญทางพุทธศาสนาที่พระสงฆ์เถรวาทจะอธิษฐานว่าจะพักประจำอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งตลอดระยะเวลา 3 เดือนในฤดูฝน โดยไม่ไปค้างแรมที่อื่น
ในปี 2567 ยังมีวันหยุดพิเศษเพิ่มเติมอีก 1 วัน
วันจันทร์ที่ 22 กรกฎาคม 2567 เป็นวันหยุดชดเชยวันเข้าพรรษา
รวมเป็นวันหยุดยาว 3 วัน
ประวัติวันเข้าพรรษา
วันเข้าพรรษา เป็นประเพณีสำคัญทางพุทธศาสนาที่พระสงฆ์เถรวาทจะอธิษฐานว่าจะพักประจำอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งตลอดระยะเวลา 3 เดือนในฤดูฝน โดยไม่ไปค้างแรมที่อื่น
ที่มาของวันเข้าพรรษา
ในสมัยต้นพุทธกาล พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงวางระเบียบเรื่องการเข้าพรรษาไว้ แต่การเข้าพรรษานั้นเป็นสิ่งที่พระพุทธองค์และพระสงฆ์สาวกปฏิบัติกันมาโดยปกติ เนื่องด้วยพุทธจริยาวัตรในอันที่จะไม่ออกไปจาริกตามสถานที่ต่าง ๆ ในช่วงฤดูฝนอยู่แล้ว เพราะการคมนาคมมีความลำบาก และโดยเฉพาะอย่างยิ่งพระสงฆ์ในช่วงต้นพุทธกาลมีจำนวนน้อยและส่วนใหญ่เป็นพระอริยะบุคคล จึงทราบดีว่าสิ่งใดที่พระสงฆ์ควรหรือไม่ควรกระทำ
ต่อมา ครั้งหนึ่งมีพระภิกษุกลุ่มหนึ่งเที่ยวจาริกไปตามที่ต่างๆ ในช่วงฤดูฝน ทำให้ชาวบ้านติเตียนว่าเหยียบข้าวกล้าเสียหาย เมื่อพระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่อง จึงทรงบัญญัติให้พระภิกษุจำพรรษา เป็นเวลา 3 เดือนในฤดูฝน เพื่อมิให้พระภิกษุต้องเผชิญกับความลำบากในการเดินทาง และเพื่อป้องกันมิให้เกิดการล่วงละเมิดหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชน
ความสำคัญของวันเข้าพรรษา
- เป็นการปฏิบัติตามพระวินัยบัญญัติ: พระภิกษุทุกรูปมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามพระวินัยบัญญัติ การเข้าพรรษาจึงเป็นข้อปฏิบัติที่พระสงฆ์ไม่สามารถละเว้นได้
- เป็นการพัฒนาตนเอง: ช่วงเข้าพรรษาเป็นช่วงเวลาที่พระภิกษุจะได้ประพฤติปฏิบัติธรรม ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย และเตรียมการสั่งสอนให้กับประชาชน
- เป็นการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างพระสงฆ์กับประชาชน: ประชาชนจะมีโอกาสได้ทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์ฟังธรรม และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพระสงฆ์
ประเพณีในวันเข้าพรรษา
- การตักบาตร: พุทธศาสนิกชนนิยมตักบาตรพระภิกษุในช่วงเช้าของวันเข้าพรรษาเพื่อเป็นการทำบุญ
- การฟังเทศน์: พระสงฆ์จะแสดงเทศน์สั่งสอนเกี่ยวกับความสำคัญของวันเข้าพรรษา และหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา
- การแห่เทียนพรรษา: ประชาชนจะร่วมกันแห่เทียนพรรษาไปถวายพระภิกษุที่วัด เพื่อเป็นการสืบทอดประเพณีและแสดงความกตัญญูต่อพระพุทธศาสนา
วันเข้าพรรษา เป็นประเพณีสำคัญทางพุทธศาสนาที่แสดงถึงความเสียสละและความอุตสาหะของพระภิกษุในการพัฒนาตนเอง และเป็นโอกาสอันดีที่พุทธศาสนิกชนได้ทำบุญกุศลและเรียนรู้หลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา