หมากทุย กับตำนานการสร้างเครื่องรางจากลูกไม้ตายพราย -

เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

หมากทุย คือเครื่องรางจากหมากตายพรายบนต้น คว้านนำเนื้อข้างในออก ใส่วัตถุวิเศษเข้าไป ปิดด้วยชันโรงใต้ดิน ปลุกเสกตามตำรา

ทำไมจึงเรียกหมากทุย

พจนานุกรม ให้ความหมายคำว่า ทุย ดังนี้

ทุย เป็นคำวิเศษณ์

1.กลม และรีอย่างผลมะตูม.

2.เรียกผลมะพร้าวที่มีเปลือกแห้ง ผลรี กะลาลีบ และน้ำหนักเบา เพราะไม่มีเนื้อ และน้ำ ว่า มะพร้าวทุย นิยมนำมาตัดครึ่งตามขวางเพื่อถูพื้น หรือปลูกต้นไม้.

3.เป็นคําเรียกควายที่มีเขาสั้นหรือหงิกว่า ควายทุย.

หมากทุย จึงเป็นชื่อเรียกหมากที่ตายบนต้น ตายก่อนที่จะแก่หรือสุก ไม่สามารถนำมากินหมากได้ นักเครื่องรางเรียกต้นไม้หรือลูกไม้ที่ตายลักษณะนี้ว่าตายพราย

วิธีการสร้างหมากทุย (ตำราหมากทุยหลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง)

เลือกต้นหมากที่มีลูกหมากตายพรายอยู่บต้น
พระอาจารย์จะสอนคาถาสำหรับภาวนา วิธีเลือกลูกหมาก วิธีเก็บหมากทุย คือเมื่อเวลาขึ้นต้นหมากก็ต้องภาวนาคาถาทุกช่วงเวลาไต่ขึ้นไป ครั้นพอถึงแล้วให้เลือกหมากทุยอ่อนที่มีขนาดเล็กพอเหมาะ (มีคำว่าอ่อนแสดงว่าหมากนั้นตายก่อนที่จะแก่หรือสุก) เมื่อเจอแล้วไม่ให้เอามือเด็ดแต่ให้ใช้ปากคาบแล้วดึงจนลูกหมากขาด เวลาคาบไว้ในปากก็ภาวคาถากำกับทุกช่วงไป
เมื่อได้ลูกหมากตายพรายมาแล้วก็เปิดจุกด้านบนคว้านเอาเนื้อหมากด้านในออกให้หมด จากนั้นจึงเอาเม็ดพระธาตุ ( ถ้าไม่มีก็ใช้กระดาษสา ลงพระนามพระพุทธเจ้าด้วยอักขระแทน ) เมื่อทำการปลุกเสกแล้ว ก็บรรจุลงไปด้านในแทนให้เต็ม จากนั้นก็เอาชันโรงใต้ดินมาอุดปิดทับด้านบนให้แน่น เพื่อป้องกันความชื้นและตัวแมลง
พระอาจารย์ปลุกเสกกำกับด้วยพลังจิต จนเกิดนิมิตว่าลูกหมากลุกตั้งได้เอง จึงถอนจิตแล้วนำไปถักเชือกหุ้มอีกชั้นหนึ่ง แล้วลงรักเคลือบผิว ทำห่วงด้านบนเพื่อใช้คล้องคอ

ข้อควรระวังเกี่ยวกับหมากทุย

เนื่องจากทำจากลูกหมาก จึงต้องระมัดระวังแตกหรือโดนน้ำ
หมากทุยที่สร้างตามกรรมวิธีข้างต้น ไม่สมควรนำมาคาดเอว หรือทำเป็นพวงกุญแจโยนไปมา เพราะข้างในมีพระธาตุหรืออักขระที่เป็นพระนามของพระพุทธเจ้า

พุทธคุณ และการใช้หมากทุย

นำคล้องคอติดตัวจะช่วยป้องกันอันตราย เป็นมหาอุด คงกระพัน แคล้วคลาดปลอดภัย ป้องกันภูติผีปีศาจสิ่งไม่ดีต่าง ๆ ให้หมั่นปลุกเสกกำกับด้วยคาถาพระเจ้าห้าพระองค์ว่า “นะโมพุทธายะ” อยู่เสมอ ๆ

คาถาอาราธนาบูชาหมากทุย

ตั้งนะโม 3 จบ
ระลึกถึงคุณพระศรีรัตนตรัย คุณบิดามารดา ครูอาจารย์ ระลึกอาจารย์ผู้สร้างหมากทุย
สวดคาถามงกุฏเพชรพระพุทธเจ้า

อิติปิโส วิเสเสอิ
อิเสเส พุทธะนาเมอิ
อิเมนา พุทธะตังโสอิ
อิโสตัง พุทธะปิติอิ

หนุนด้วยคาถามหาอุด “นะอุด โมอัด พุทยัด ธาปิด ยะมิดชิด ปิดปากกระบอกนะ พุทธผัดผิด ปิดด้วยนะโมพุทธายะ”

ทำไมต้องเป็นหมากทุย

หมากเป็นต้นไม้ที่อยู่คู่สังคมไทยมานาน พบได้ทั่วไปในวัด และในหมู่บ้านเกือบทุกหลังคาเรือน คนเฒ่าคนแก่รวมทั้งพระสงฆ์นิยมนำมากินหมากมาแต่โบราณ
หมากเป็นต้นไม้ที่ทนทาน ไม่ตายง่าย หากหมากต้นไหนตายหรือมีลูกตายคาต้นอาจจะถือว่าเป็นสิ่งหายาก เป็นเรื่องแปลก พระเกจิอาจารย์จึงนำมาบรรจุอักขระอาคมปลุกเสกเป็นเครื่องราง