อาจารย์ผมเล่าให้ฟังว่า ในประเทศสิงคโปร์ มีซินแสชาวจีนท่านซึ่งเป็นคนที่มีซื่อเสียงมากระดับต้น ๆ วันหนึ่งมีศิษย์มาขอให้ท่านช่วยในเรื่องที่เป็นไปได้ยากแต่สามารถเกิดขึ้นได้ คือให้แม่ของเขาที่เจ็บป่วยมานานให้หาย ซินแสท่านนั้นได้ตรวจดูแล้ว จึงสั่งศิษย์ให้เดินทางมาที่เมืองไทย ให้ไปหาวัดที่มีลักษณะแบบนี้ ๆ มีพระอุโบสถอยู่หน้าพระเจดีย์และมีต้นโพธิ์อยู่หน้าพระอุโบสถอีกทีหนึ่ง เมื่อเจอแล้วให้เข้าไปหาเจ้าอาวาส กราบเรียนท่านเพื่อขอพักที่วัดของท่าน 15 วัน สมาทานศีลแปด ร่วมสวดมนต์กับพระสงฆ์ในวัด ปัดกวาดบริเวณต้นโพธิ์ ทำบุญตักบาตรยามเช้า เมื่อครบ 15 วันแล้วจึงกลับมาหาเขา
ศิษย์ก็ได้ทำตามที่ซินแสบอกทุกประการ เมื่อครบ 15 วันแล้วจึงเดินทางกลับสิงคโปร์ แล้วซินแสนั้นก็ทำพิธีอะไรบางอย่าง เพียงไม่กี่วันมารดาของเขาก็หายป่วยและมีสุขภาพที่แข็งแรง
ซินแสคนนั้นได้เปิดเผยกับศิษย์ว่า การที่เขาให้ศิษย์เดินทางไปเมืองไทยนั้นก็เพื่อที่จะให้ทำความดี ด้วยการให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ภาวนา เพราะเราต้องมีคุณความดีเป็นเครื่องต่อรองต่อเบื้องบน หากเราไม่มีความดีอะไรเลย เราจะไปคุยกับเบื้องบนได้อย่างไร ส่วนที่ต้องกำหนดว่าต้องเป็นเมืองไทย วัดที่มีลักษณะนั้น ๆ เพราะที่ตรงนั้นเขาขอมา เขาบอกว่าช่วยได้แต่ต้องทำความดีให้กับเขา
อาจารย์ผมสรุปให้ฟังว่า คุณจะบนบานหรือขออะไรก็แล้วแต่ ต่อเทพ ดวงวิญญาณศักดิ์ บรรพบุรุษผู้ล่วงลับไป เจ้าพ่อ เจ้าแม่ สิ่งที่จำเป็นที่สุดก็คือบุญ เพราะบุญเข้าได้กับทุกสรรพดวงวิญญาณไม่ว่าจะเป็นดวงวิญญาณระดับไหน เป็นสัมภเวสี หรือโอปาติกะ เทพ พรหม ระดับไหน บุญก็ย่อมเข้าถึงได้ทั้งนั้น แต่ต้องทำบุญให่ถูกวิธี ทำบุญให้เกิดบุญ ใช้บุญหรือคุณความดีนี่แหล่ะเป็นเครื่องต่อรอง หรือว่าไปแล้วก็ใช้คุณความดีหรือบุญที่เราทำในปัจจุบันนี่แหล่ะเป็นเครื่องดึงดูดบุญในอดีตของเรามาให้ส่งผลในปัจจุบันชาตินี้ บุญหนุนบุญ แต่หากทำความชั่ว ความชั่วนั่นแหล่ะจะเป็นเครื่องปิดกั้นบุญในอดีตของเรา ข้อนี้สอดคล้องกับคำกล่าวที่ว่ากันว่าเป็นคำสอนของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) ที่ว่า
บุญเราไม่เคยสร้าง ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า
“ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีจากหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง
คือ บารมีของตน ลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอ จึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย
มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนพ้นตัว
เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว
แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า
หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง
จงจำไว้นะ…เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้
ครั้นถึงเวลาทั้งฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่ จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน
เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า”
