เมื่อก่อนผมเช่าบูชาวัตถุมงคลต่าง ๆ เอาตามชอบใจเป็นหลัก ชอบพระเครื่ององค์ไหน เครื่องราลชนิดใด เอาความชอบใจเป็นหลัก โดยเฉพาะเครื่องรางต่าง ๆ แพงแค่ไหนก็เช่าเอาถูกใจเป็นหลัก โดยไม่คำนึงว่าคนอื่นจะชอบด้วยหรือไม่ คนอื่นจะเล่นกับเราหรือไม่ คิดแต่อยากจะใช้อย่างเดียว นานเข้าพระเครื่อง เครื่องต่าง ๆ ที่เช่าก็เยอะขึ้นสิครับ ไม่รู้จะเก็บอย่างไร จึงจำเป็นต้องนำออกมาจำหน่ายจ่ายแจกให้คนอื่นได้บูชาต่อไป แต่เมื่อมานั่งแยกประเภทวัตถุมงคลต่าง ๆ แล้ว มีทั้งประเภทที่สามารถนำออกให้คนอื่นบูชาได้ และบางอย่างไม่สามารถนำออกให้ใครบูชาได้ เพราะมันเป็นความเชื่อความศรัทธาส่วนตน โดยเฉพาะเครื่องรางต่าง ๆ เล่นเพราะชอบจึงต้องอยู่กับเราต่อไป ไม่ใช่ไม่แท้นะครับ เป็นพระเครื่อง เครื่องรางแท้ แต่คนอื่นไม่เล่นด้วย หรือให้กล้าให้คนอื่นดูด้วยครับ อายเค้า แบบนี้เราก็พกด้วยหรือ
ทุกวันนี้ ผมจึงต้องพยายามนำวัตถุมงคลที่มีอยู่ออกให้มากที่สุดเสียก่อน เก็บเงินให้มากเสียก่อน แล้วจึงค่อยเช่ารายการใหม่ต่อไป และผมพยายามจัดระเบียบการเช่าพระเครื่องใหม่เสีย ดังนี้
- เป็นพระเครื่องที่วงการยอมรับ ไม่จำเป็นต้องวงการระดับประเทศ อย่างน้อยเป็นที่ยอมรับในกลุ่มหรือในระดับท้องถิ่นก็ยังดี
- เป็นพระเครื่องที่มีใบรับประกัน เพราะทุกวันนี้การเช่าพระเครื่องมีวงกว้างมากยิ่งขึ้น ทั้งคนในประเทศและต่างประเทศ เจ้าสัวมหาเศรษฐีทั้งหลายที่สนใจวัตถุมงคลไว้บูชาแต่ไม่มีเวลาศึกษา บัตรรับประกันนี่แหล่ะทำให้เขาเหล่านั้นอุ่นใจได้ครับ
- เป็นวัตถุมงคล พระเครื่อง เครื่องรางที่มีความสวยงาม สมบูรณ์ เพราะใคร ๆ ก็ต้องการความสวยงาม เก็บไว้ก็ภูมิใจ ขายก็ได้ราคาดี
นี่แหล่ะครับ หลักการง่าย ๆ ของการสะสมพระเครื่อง เครื่องรางของผม ส่วนข้อที่ว่าสะสมพระแท้นั้น คงไม่ต้องเขียนเพิ่ม เพราะพระไม่แท้ใครจะไปสะสมล่ะครับ
