เมื่อวันที่ 10 มกราคม 2563 ผมได้เข้าไปไหว้พระ กราบนมัสการท่านเจ้าอาวาสในวัดแห่งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อได้สนทนาปราศัยกันพอสมควรแล้ว ท่านเจ้าอาวาสจึงได้ให้จดหมายฉบับหนึ่ง ซึ่งจ่าหน้าซองด้วยปากกาเป็นชื่อวัดของท่าน และข้างในเป็นจดหมายภาษาอังกฤษที่เขียนด้วยลายมือ มีข้อความประมาณว่า “เขามีความสนใจในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก เพราะพุทธศาสนากล่าวถึงเหตุและผล ที่คนสามารถปฏิบัติได้ โปรดได้แนะนำข้อมูลเพิ่มเติมแก่เขา” ซึ่งท่านเจ้าอาวาสท่านได้ทราบเนื้อความแห่งจดหมายนั้นแล้ว จึงได้มอบหมายให้ผมได้จัดหนังสือส่งไปให้เขา และติดต่อให้ความรู้ในด้านพระพุทธศาสนาแก่เขา
นี่ไม่ใช่ครั้งแรก หรือวัดแรกที่ฝรั่งให้ความสนใจในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะหลักธรรมคำสอนที่เขาไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน เขาจะมีความสนใจเป็นพิเศษในส่วนของสมาธิภาวนา ในส่วนของทาน เขาก็ให้อยู่แล้ว ในการช่วยเหลือคนอื่น และมันเป็นการปฏิบัติแบบพื้น ๆที่สอนกันมานานก่อนพระพุทธเจ้าตรัสรู้เสียอีก ศีลก็เช่นกัน ปกติเขาก็ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่เบียนเบียนสัตว์ ก็ฝรั่งเขาไม่ได้หากินตามห้วยหนองคลองบึงเหมือนเรานิ และศีลขั้นพื้นฐานก็สอนกันมานานก่อนพระพุทธเจ้าตรัสรู้เช่นกัน แต่ส่วนของจิตภาวนานั้น เขาไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน อย่างมากก็ได้ยินแต่ สวดมนต์เข้าไว้ อธิษฐานเข้าไว้ ศรัทธาเข้าไว้ อธิษฐานกับพระเจ้าบ่อย ๆ คุยกับพระเจ้าบ่อย ๆ แล้วพระองค์จะชี้หนทางให้
นี่แสดงให้เห็นว่า ฝรั่งที่เราเข้าใจว่าเขาพัฒนาแล้ว ไปไกลแล้ว เขาก็หันมาสนใจในพระพุทธศาสนาเรื่อย ๆ แต่คนไทยเรากลับวิ่งตามฝรั่ง เห็นว่าอะไรที่เป็นฝรั่งแล้วมันดูดี มีคุณค่า ทันสมัย ใช้ปี 2020 แล้วมันดูสากล ทั้ง ๆ พูดกับคนไทยด้วยกัน เขียนให้คนไทยที่ทำไร่ทำสวนอ่าน ก็ยังเขียน ปี 2020 อีก ผมนี่อยู่อเมริกาก็หลายปี ถ้าไม่ได้คุยกับฝรั่งจริง ๆ ก็จะใช้คำว่า ปี 2563 แต่คนไทย อยู่เมืองไทยแท้ ๆ ลองเข้าไปที่ youtube สิ โดยเฉพาะช่องเกี่ยวกับเพลงเก่า เพลงลูกทุ่งหมอลำ รู้เลยว่าคนแสดงความคิดเห็นต้องเป็นคนอีสานแน่ ถึงได้มาฟังหมอลำ (ผมก็คนอีสาน) แต่ยังใช้คำว่า “ปี 2020 แล้ว ใครยังฟังอยู่บ้าง” ใช้คำว่า ปี 2563 ก็ไม่มีใครว่าคุณอยู่เมืองนอกหรอกครับ แม่นบ่…
