เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
ปฏิทินปักขคณนา คือ ปฏิทินแบบไทยโบราณ ที่ใช้สำหรับการคำนวณวันทางจันทรคติ (วันพระ วันธรรมสวนะ) และวันต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา โดยจะอ้างอิงกับ ปฏิทินจันทรคติ ซึ่งมีการแบ่งช่วงเวลาของเดือนออกเป็น ข้างขึ้น (แรม 1-15 ค่ำ) และ ข้างแรม (ขึ้น 1-15 ค่ำ) ตามการเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์.
องค์ประกอบของปฏิทินปักขคณนา
- วันข้างขึ้นและข้างแรม:
- ข้างขึ้น 1 ค่ำ – 15 ค่ำ: ดวงจันทร์เริ่มโผล่ขึ้นจนเต็มดวง.
- ข้างแรม 1 ค่ำ – 15 ค่ำ: ดวงจันทร์เริ่มลดลงจนถึงจันทร์ดับ.
- วันพระ:
วันสำคัญทางพุทธศาสนาที่กำหนดตามรอบดวงจันทร์ ได้แก่ วันขึ้น 8 ค่ำ, วันขึ้น 15 ค่ำ (วันเพ็ญ), วันแรม 8 ค่ำ, และวันแรม 15 ค่ำ (หรือ 14 ค่ำในเดือนขาด). - การอ้างอิงกับปีนักษัตรและฤดูกาล:
ใช้เพื่อระบุช่วงเวลาในแต่ละปีตามระบบนักษัตร และช่วยในการคำนวณช่วงเวลาของเทศกาลหรือพิธีกรรมต่าง ๆ.
ประโยชน์ของปฏิทินปักขคณนา
- ใช้กำหนดวันพระ วันธรรมสวนะ และวันสำคัญทางศาสนา.
- ใช้ในพิธีกรรมที่อ้างอิงตามจันทรคติ เช่น การบวช การทอดกฐิน หรือพิธีกรรมในวันเพ็ญ.
- ใช้ในวิถีชีวิตของคนไทยสมัยก่อน เช่น การกำหนดฤกษ์ยาม หรือวันสำคัญในชีวิตประจำวัน.
ความแตกต่างกับปฏิทินสุริยคติ
- ปฏิทินปักขคณนา ใช้ระบบจันทรคติ (ดวงจันทร์).
- ปฏิทินสุริยคติ ใช้ระบบสุริยคติ (ดวงอาทิตย์) ซึ่งเป็นระบบที่ใช้ในปฏิทินสากลปัจจุบัน.
ความสำคัญในปัจจุบัน
แม้จะไม่ใช้ในชีวิตประจำวันเหมือนอดีต แต่ปฏิทินปักขคณนายังคงมีบทบาทในศาสนาพุทธและวัฒนธรรมไทย โดยเฉพาะในพิธีกรรมและการระลึกถึงวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา.
เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....