ถามว่า ถ้าเราทำบุญตักบาตร ถวายจีวร ยารักษาโรค ค่ายานพาหนะ หรือเครื่องอำนวยความสะดวกอื่น ๆ แก่พระภิกษุ ถ้าพระภิกษุนั้นประพฤติไม่ดีไม่งาม ไม่เรียบร้อย เราจะมีส่วนแห่งกรรมนั้นไหม
ตอบว่า ในขณะที่เราถวายนั้น เราคิดอย่างไร ถ้าคิดว่าเราทำบุญในพระพุทธศาสนาด้วยความเลื่อมใส มีใจยินดีเบิกบานในการเสียสละ ปฏิบัติตามคำสอนของพระบรมศาสดาด้วยการให้ทานเป็นต้น ซึ่งถือว่าเป็นการปฏิบัติบูชาในฐานะอุบาสกอุบาสิกาแล้ว ก็ไม่ต้องกังวลใจในเรื่องอื่น จิตคิดอกุศลในเรื่องอื่นนั้นของเราไม่มี เราไม่ได้กังวลใจหรือผูกใจว่าท่านรับใช้สอยของเราแล้วท่านจงทำอย่างนั้นอย่างนี้ หรือเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
มีพระพุทธคาถาอยู่ว่า..
ปาณิมฺหิ เจ วโณ นาสฺส หเรยฺย ปาณินา วิสํ
นาพฺพณํ วิสมเนฺวติ นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต.
ถ้าแผลไม่พึงมีในฝ่ามือไซร้, บุคคลพึงนำยาพิษไปด้วยฝ่ามือได้,
เพราะยาพิษย่อมไม่ซึมเข้าสู่ฝ่ามือที่ไม่มีแผล ฉันใด,
บาปย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่ทำอยู่ ฉันนั้น.
แต่ ถ้าถวายด้วยเจตนาให้ท่านนำไปทำในสิ่งที่ไม่ดีแต่แรก เช่น ถวายปัจจัยโดยกล่าวหรือตั้งเจตนาว่า ขอท่านนำปัจจัยนี้ไปเป็นค่าใช้จ่ายในการทำร้ายคนเถิด หากไม่พอโปรดบอกแจ้งมา ผม/ดิฉันขอปวารณา
ถ้าเป็นเช่นที่กล่าววมานี้ ถือว่ามีส่วนร่วมในการกระทำนั้น เพราะระบุกรรม (การะทำ) ไว้อย่างชัดเจน