คาถาพระยาเทครัว
นะโมพุทธายะ ภะคะวะโต อิติปิ โส ภะคะวา อิติปาระมิตาติงสา อิติสัพพัญญูมาคะตา อิติโพธิมะนุปปัตโต อิติปิโสจะเตนะโม คนทั้งหลายรักกู พิศวาสหลงใหล พิสมัยแนบเนื้อ ใจจิตคิดถึงคนึงวิญญา วิชชาจะระณะสัมปันโน อิติปิ โส ภะคะวา นะเมตตา โมกรุณา พุทเป็นที่รัก ธาให้เห็นเป็นประจักษ์ ยะให้ยินดี ยะละลวยหันตะวา ธาเมามัว พุทพาตัวมาหากูโมมาสมสู่ นะรัก อยู่จนวันตาย โอมละลวยทหาละลวย หญิงชายเห็นหน้ากูงวยงง จงใจรักทักปราศรัย อ่อนละมัยมาหากู สูรู้ว่ากูมาเน้อ เออรักสวาหะ ฤ ฤา ฦ ฦา เอหิ พรหมจิตตัง มาด้วยพระวินัยยัง เถตังติตัง กะระณียัง เมตตัง จิตตัง ขันติ มะอิตถีโก อะปุริสา อุมัจจา สะมะณะพราหมณา เมตตา จะ มหาราชา สัพพะสิเนหา จะ ปูชิโต สัพพะสุขัง มะหาลาภัง ราชาโกรธัง วินาสสันติ สัพพะโกรธัง วินาสสันติ ปิโย เทวะมะนุสสานัง ปิโย พรหมานะมุตตะโม ปิโย นาคะสุปันนานัง ปินินทรียัง นะมามิหัง ฯ
คาถาบทนี้ดีทางเมตตามหานิยม ใช้เสกเครื่องหอมทาตัวก็ได้ เสกสิ่งของต่าง ๆ ให้เขากินก็ได้
แม้คนนั้นจะใจแข็งสักเท่าไหร่ก็ตาม ถ้าได้กินของนั้นแล้วกลับใจรักเราแล
แม้นผู้ใหญ่ให้โทษโกรธแค่ไหนก็ตาม ให้ภาวนาเข้าไปหา หายโกรธสิ้นแล
เป็นคาถาเสกผงมหาราชของท่านอาจารย์เลียบ (เจ้าคุณเทพสิทธินายก) วัดเลา ใช้ทางเมตตามหานิยม
