คาถาหลั่งน้ำอโหสิกรรมแด่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
สาธุ สาธุ ผู้ข้าหลั่งน้ำ ลงเหนือแผ่นแม่ธรณี ขอให้พระแม่ธรณีมาช่วยค้ำ พญานาคอยู่ในน้ำมาช่วยชู สัตว์ตัวสั้นตัวรี สัตว์ตัวพีและตัวผอม สัตว์ตัวหอมและตัวเหม็น ตัวเป็นและตัวตาย มีหม้อนรกตั้งไว้เป็นแดน
ขอให้ข้า ฯ หลีกเว้นสามแสนสี่หมื่นภูเขากล้า เกิดอยู่กลางเมือง ขอให้มีเงินและคำรุ่งเรืองมาฮอด ขอให้ผู้ข้าได้กอดบุญกอดทานฝูงหมู่มารอย่าได้มาข้อง ฝูงพี่น้องวงศา ฝูงอาวอาและพ่อแม่ ฝูงเฒ่าแก่และตายายฝูงหมู่ตายไปแล้วให้ไปฮอดไปถึงทุกองค์ทุกตน ปัจจะโย โหตุ ฯ
คาถาบทนี้ มิเชิงเป็นคาถา หากแต่เป็นคำอธิษฐานหลั่งน้ำแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปให้กับคนอื่น ๆ ทั่วไป ทั้งมิตรสหายและศัตรูไม่เลือกหน้า เป็นการอโหสิกรรมแก่กันและกัน
คำกล่าวหลั่งน้ำนี้ ทางพุทธศาสนิกชน สปป.ลาวยังใช้อยู่ โดยเฉพาะเวลาทำบุญอุทิศไปหาญาติพี่น้องที่ล่วงลับไป เมื่อทำการถวายสังฆทานหรือภัตตาหารเสร็จแล้ว พระสงฆ์รับประเคน ก่อนที่ท่านจะกล่าวอนุโมทนาเป็นภาษาบาลี ท่านจะกล่าวคำหลั่งน้ำนี้ให้กับเจ้าภาพ โดยเปลี่ยนคำให้หมายถึงเจ้าภาพประมาณว่า
สาธุ สาธุ มื้อนี้มี นาย/นาง…..เป็นเจ้ามูลศรัทธาน้อมนำมาเพื่อทำบุญอุทิศให้แก่……… ขอให้พระแม่ธรณีมาช่วยค้ำ ……………….(ว่าไปจนจบ โดยเปลี่ยนคำว่า ข้า เป็นชื่อบุคคลที่จะอุทิศไปให้)
