คำกรวดน้ำภาษาไทยโบราณ
| บุญทานที่ทำ | กลายเป็นข้าวน้ำ | เครื่องทิพย์นานา |
| เป็นวิมานทอง | เรืองรองโสภา | กับทั้งนางฟ้า |
| พันหนึ่งบริวาร | เครื่องทิพย์ครั้งนี้ | ส่งถึงชนนี |
| บิดาอย่านาน | ถึงญาติทุกหมู่ | ครูบาอาจารย์ |
| พ้นทุกข์อย่านาน | ได้วิมานทอง | ฝูงเปรตทั้งหลาย |
| นรกอสุรกาย | หมู่สัตว์ทั้งผอง | เต่า ปลา ปู หอย |
| กุ้งน้อยเนืองนอง | จงตั้งใจปอง | รับเอาส่วนบุญ |
| สัตว์น้อยสัตว์ใหญ่ | ตัวเรานี้ไซร้ | ได้กระทำทารุณ |
| ด้วยกายน้ำใจ | ฝากไว้เป็นทุน | รับเอาส่วนบุญ |
| อย่าเป็นเวรกรรม | อินทราเทวา | อีกทั้งหรหมา |
| ท้าวเวสสุวรรณ | พระภูมิเจ้าที่ | พระอาทิตย์พระจันทร์ |
| พระอังคารพุทธัญ | พฤหัสบดี | พระศุกร์พระเสาร์ |
| เทพเจ้าทั้งหลาย | สิบสองราศี | พระยมพระกาฬ |
| จตุโลกบาลทั้งสี่ | ครุฑานาคี | กินรีกินนรา |
| เทพเจ้าทั้งหลาย | ทั้งหญิงและชาย | จงอนุโมทนา |
| รับเอากุศล | ผลบุญนี้หนา | ทั้งพสุธา |
| คงคาวารี | ชื่อว่าเข็ญใจ | ขอจงอย่าได้ |
| ไปบังเกิดมี | ความยากอย่าได้เห็น | ขอเป็นเป็นเศรษฐี |
| คฤหบดี | มนตรีพระยา | คนพาลอย่าได้พบ |
| ขอให้ประสพ | คนมีปัญญา | เดชะกุศล |
| ได้พ้นอสุรา | ขอให้ตัวข้า | พบพระศรีอาริย์ |
| ได้ฟังคำสอน | จิตใจโอนอ่อน | สำเร็จอย่านาน |
| ลุถึงเมืองแก้ว | กล่าวแล้วนิพพาน | ดับชาติสังขาร จากโลกโลกีย์ |
คำอธิษฐานภาษาไทยโบราณ
| ขอเดชะบุญ | ตั้งจิตเจตนา | ศรัทธาเปรมปรีด์ |
| ชื่อว่าเข็ญใจ | อย่าได้เกิดมี | แก่ตัวข้านี้ |
| จนถึงนิพพาน | ทุกข์โศกโรคภัย | อัปรีย์จัญไร |
| อย่าได้แผ้วพาน | ขอให้ชมชื่น | ข้ายืนยาวนาน |
| ได้บวชลูกหลาน | ได้การกุศล | อุปัจเฉทะกะกรรม |
| อย่าได้ครอบงำ | เข้าจลาจล | เมื่อข้าดับจิต |
| ชีวิตวายชนม์ | เดชะกุศล | ช่วยแนะนำ |
| เมื่อข้าดับจิต | ขอให้เนรมิต | บังเกิดเร็วไว |
| ให้ได้วิมาน | ยวดยานสุกใส | สุมทุมเปลวไฟ |
| อย่าได้เกิดมี | แม้นถือกำเนิด | กลับชาติมาเกิด |
| ให้สูงศักดิ์ศรี | ในวงศ์ประยูร | สกุลผู้ดี |
| ขัตติยะเมธี | มั่งมีเงินทอง | แก้วแหวนแสนทรัพย์ |
| เนืองนองสมบัติ | อย่าได้อาทร | สมใจทุกอย่าง |
| พงศ์เผ่าพวกพ้อง | วงศ์ญาติพี่น้อง | พรั่งพร้อมบริบูรณ์ |
| บิดามารดา | อยู่ในศีลห้า | ศีลแปดพร้อมมูล |
| เมื่อยังไม่ได้ | ขอให้ใจบุญ | ผลธรรมอนุกูล |
| มโนเปรมปรีดิ์ | เกิดชาติใดใด | ห่างทุกข์ห่างไข้ |
| ขอใจยินดี | ศีลห้าประการ | ผลทานบารมี |
| สมบัติมากมี | ยิ่ง ๆ ขึ้นไป | ดวงจิตอิจฉา |
| โทโสโกรธา | โมโหหลงใหล | ขอจงห่างสิ้น |
| มลทินอันใด | จงหลีกหนีไกล | จากกิเลสสันดาน |
| อะเสวะนา | พระเจ้าเทศนา | พาลาอหังการ |
| อย่าได้เกิดร่วม | เคหะสถาน | ขอพบเมธาจารย์ |
| ผู้มีปัญญา | ให้เป็นประโยชน์ | รู้แจ้งในโสต |
| คุณโทษโทษา | ข้าคิดสิ่งใด | จงเป็นวาจา |
| เผยพจน์ออกมา | ถูกต้องบาลี | ปราศจากมุสา |
| ให้เป็นสัมมา | กล่าวคำวาที | คำใดมีผล |
| กุศลช่องชี้ | รู้แท้เมธี | ยกอรรถออกผล |
| ข้าขออธิษฐาน | คุณศีลคุณทาน | กองการกุศล |
| สมบัติพัสถาน | โอฬารจงดล | สำเร็จมรรคผล |
| เหมือนอุบลวรรณา | เกิดดับกลับชาติ | ยังติดมิขาด |
| ปราศจากราคา | จงมีคู่ครอง | ให้ต้องวิญญาณ์ |
| มีบุตรธิดา | ให้ข้าช่วงใช้ | ว่านอนสอนง่าย |
| รูปโฉมเฉิดฉาย | ล้ำเลิศเกรียงไกร | มะเร็งกลากเกลื้อน |
| ขี้เรื้อนใดใด | กุฎฐังจัญไร | อย่าได้เกิดมี |
| ขอให้รูปกาย | ข้างามเฉิดฉาย | ไร้สิ่งราคี |
| เป็นที่รักใคร่ | ชอบใจยินดี | ดังแก้วมณี |
| ไม่มีมลทิน | ขออย่าไกลจาก | วิบัติพลัดพราก |
| จากบ้านฐานถิ่น | บิดามารดา | พร้อมหน้าอยู่กิน |
| จนกว่าสูญสิ้น | ถึงดับชีวา | โซ่ตรวนจองจำ |
| ชั่วช้าระยำ | อย่าต้องกายา | จงได้ไกลจาก |
| เหมือนดินกับฟ้า | พระอาทิตย์จันทรา | อย่ามาราวี |
| เดชะกุศล | ตั้งสัตย์อธิษฐาน | พานพบพระชินสี |
| นับว่าเป็นบุญ | กุศลช่วยชี้ | พบองค์มุนี |
| โปรดสัตว์สงสาร | ได้ฟังคำสอน | จิตใจโอนอ่อน |
| พบพระศรีอาริย์ | ได้กราบได้ไหว้ | จิตใจเบิกบาน |
| บรรลุนิพพาน | สมปรารถนา | ขอเป็นโอรส |
| ท้าวแดนไตรทศ | ธิราชราชา | เป็นพระภิกษุณี |
| ยินดีศรัทธา | ดับชาติสังขาร | เข้าสู่นิพพาน |
ที่มา : เว็บไซต์วัดป่ามหาชัย
ที่ผมนำมาประกอบบบทความนี้ เป็นหนึ่งในคำกรวดน้ำเพื่ออุทิศบุญ และเป็นหนึ่งในคำกรวดน้ำที่เป็นภาษาไทย อย่างที่ผมได้กล่าวในบทความ กำ(คำ)กรวดน้ำแบบพื้นเมืองเหนือ (บทอิทัง) คำอุทิศส่วนบุญ การกรวดน้ำเป็นหนึ่งในวิธีการอุทิศบุญไป สำคัญคือบุญและเจตนาในการอุทิศไปส่วนผู้รับต้องอนุโมทนาบุญนั้น ส่วนคำกรวดน้ำหรือคำอุทิศบุญนั้นจะเป็นแบบไหนก็ได้ที่แสดงเจตนาในการอุทิศบุญของเราไป แต่บางท่านอาจจะไม่รู้จักวิธีการใช้เจตนาอุทิศบุญไปจึงต้องมีคำกล่าวสำหรับอุทิศ
ข้อดีอย่างหนึ่งของการกล่าวตามคำอุทิศบุญที่เป็นภาษาไทย คือเราเข้าใจความหมาย เป็นการทำเจตนาของเราให้หนักแน่นชัดเจนยิ่งขึ้น เป็นการอุทิศบุญได้อย่างทั่วถึงตามสัตว์ บุคคล ภพภูมิที่เราได้กล่าวไปตามคำอุทิศบุญนั้น ๆ
คำกรวดน้ำภาษาไทยโบราณ และ คำอธิษฐานภาษาไทยโบราณ เป็นทั้งคำแสดงเจตนาในการอุทิศบุญไปให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายในภพภูมิต่าง ๆ ทั้งที่เคยเห็นและไม่เคยเห็น ทั้งที่เวรต่อกันและไม่มีเวรต่อกันหรือเป็นกลาง ๆ นอกจากนั้นยังเป็นคำอธิษฐานบุญไปในตัวด้วย เป็นการตั้งเป้าหมายของผู้ทำบุญเอง จึงถือว่่าเป็นชาญฉลาดของคนโบราณ เป็นอีกหนึ่งบทอุทิศบุญ บทอธิษฐานบุญที่น่าใช้เป็นแบบอย่าง





