ทำบุญ ตักบาตร
เมื่อประมาณ 30- 40 ปี ที่ผ่านมา มีเรื่องเล่าว่า ชายคนหนึ่งหลับฝัน (ชาวบ้านหรือตัวเขาเองเรียกว่าตายแล้วฟื้นขึ้นมา) ว่าวิญญาณได้หลุดจากร่างไป แล้วได้รับผลทุกสิ่งอย่างที่เขาเคยทำบุญ อาหารการกินทุกอย่างที่เขาเคยใส่บาตรมีครบทุกอย่าง ยกเว้นน้ำ ซึ่งเขาไม่เคยนำน้ำใส่บาตรเลย (บ้างก็ว่า เขาฝัน (ตายแล้วฟื้น) ว่าได้ไปพบญาติที่ตายไป ญาติเหล่านั้นบอกว่า ทุกสิ่งอย่างที่ทำบุญตักบาตรมาได้กินหมด ยกเว้นน้ำ เพราะเขาไม่เคยถวายน้ำ)
เมื่อเขาตื่นขึ้นมา จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้คนอื่นฟัง หลังจากนั้น เมื่อเขาจะใส่บาตรจะใส่ขวดน้ำทุกครั้ง และเขายังได้แนะนำให้คนอื่นทำตามด้วยเหตุเพราะว่าเมื่อตายไปจะไม่มีน้ำดื่มกิน หรือหากตักบาตรอุทิศส่วนบุญให้กับญาติมิตรผู้ล่วงลับไปแล้ว พวกเขาก็จะได้กินแต่อาหาร กับข้าว แต่ไม่ได้ดื่มน้ำ เรื่องนี้ผมสอบถามพระอาจารย์หลายรูป ซึ่งท่านก็เมตตาให้ความรู้ ดังนี้
การทำบุญอุทิศให้กับญาติผู้ล่วงลับไปนั้น สิ่งที่เราอุทิศไปนั้น คือบุญ ไม่ใช่ตัวสิ่งของ การถวายสิ่งของ การให้ทาน การรักษาศีล การภาวนา เป็นวิธีของการทำเพื่อให้เกิดบุญเท่านั้น เมื่อเกิดบุญขึ้นแล้ว เราจึงอุทิศบุญนั้นไป เมื่อผู้ล่วงลับไปอยู่ในฐานะที่จะรับทราบได้ เขาก็จะอนุโมทนา เพราะเหตุแห่งการอนุโมทนานั้นบุญจะเกิดขึ้นกับเขา ส่วนบุญนั้นจะส่งผลถึงเขาอย่างไร ขึ้นอยู่กับอัตภาพของเขา
สมมติว่าเขาเป็นเปรตหิวกระหาย บุญก็จะส่งผลเป็นอาหารหรือเป็นอะไรที่ทำให้เขาเอิบอิ่มขึ้นมาคลายจากความหิวกระหายได้ในขณะนั้น หากเขาถูกความร้อนแผดเผา บุญส่งผลให้เขาหายจากความร้อนได้ในขณะนั้น หากเขามีร่างกายเศร้าหมอง บุญที่เขาอนุโมทนาจะส่งผลให้เขามีร่างกายที่ผ่องใสขึ้น
สรุปคือ บุญที่เราทำและอุทิศไปจะสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ที่เราอุทิศให้หรือไม่ อย่างไรนั้น ขึ้นอยู่กับว่า เขาได้รับทราบหรือไม่ เมื่อรับทราบแล้วเขาอนุโมทนาหรือไม่ เขาอยู่ในภพ อัตภาพ ที่จะได้รับบุญนั้นหรือไม่ ส่วนบุญจะส่งผลอย่างไร บุญจะจัดสรรเอง
ผู้ที่ทำการอุทิศบุญก็คือผู้ทำบุญ คือญาติที่อยู่ในโลกนี้ ทำบุญตักบาตร หรือทำเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เกิดบุญ ตามบุญกิริยาวัตถุ มีทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น จากนั้นจึงทำการอุทิศบุญ
สรุปก็คือเราจะทำบุญด้วยอะไรก็ตาม ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องได้สิ่งนั้น หรืออุทิศสิ่งใดไป ก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งนั้นจะลอยไปหาเขา แต่สิ่งของที่เราทำบุญไป จะแปรสภาพเป็นบุญ ส่วนบุญจะส่งผลแก่เราหรือต่อญาติผู้ล่วงลับไปแล้วอย่างไรนั้นเป็นหน้าที่ของบุญที่จะจัดสรรเอง ซึ่งขึ้นอยู่ภพ อัตภาพของบุคคลนั้น ๆ ด้วย
แต่อย่างไรก็ตาม น้ำเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตบนโลกนี้ การทำบุญถวายน้ำจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ควรที่จะนำไปถวายที่วัดเป็นสังฆทาน หากจะนำน้ำใส่บาตรก็ดูความลำบากในการหิ้วกลับของพระด้วย (แต่ก็ควรถวาย)