ผู้เฒ่าผู่แก่เล่ามาแต่สมัยโบราณว่า ต้นไม้ในป่าเขา โดยเฉพาะต้นใหญ่ ๆ ที่สวยงาม จะมีรุกขเทวดาสิงสถิตย์อยู่ แม้คัมภีร์ในทางพระพุทธศาสนาก็ได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้หลายแห่งทั้งในพระวินัยเกี่ยวกับห้ามตัดต้นไม้ และในพระสูตรที่ว่าพระไปเจริญสมณธรรมใต้ต้นไม้ในป่าแล้วเดือดร้อนถึงเทวดาที่มีวิมานอยู่บนต้นไม้ต้องลงมาข้างล่าง เพราะคิดว่าอีกไม่นานพระท่านคงจะกลับไป แต่รอหลายวันพระก็ไม่ไปสักทีจึงทำการหลอกหลอนเพื่อให้พระหนีไปตนเองก็จะได้ขึ้นไปอยู่ในวิมานบนต้นไม้เหมือนเดิม
เนื่องจากมีความเชื่อกันมาว่าต้นไม้มีรุกขเทวดาอาศัยอยู่ เมื่อเทวดานั้นจุติไปที่อื่นเสีย ต้นไม้บางต้นซึ่งถือว่าเป็นคู่บารมีของเทวดานั้น เคยเป็นวิมานของเทวดานั้น ไม่อาจจะอยู่ได้จึงยืนตายทั้งต้น หรือเทวดาผู้ที่อยู่มาก่อนไม่ต้องการให้รุกขเทวดาหรือนางไม้ตนอื่นมาอาศัยอยู่ จึงใช้อำนาจทิพย์ทำให้ต้นไม้ต้นนั้นยืนตายก็มี ถูกฟ้าผ่าตายก็มี
การที่ต้นไม้นั้นยืนตายทั้งต้นโดยไม่ทราบสาเหตุ หรือถูกฟ้าผ่าตายยืนต้นอยู่ โบราณเรียกว่าตายพราย จึงมีความเชื่อกันว่าต้นไม้นั้น เคยเป็นที่สถิตย์ของเทวดา ได้รับพลังงานเทพ ได้รับรัศมีพลังทิพย์ของเทวดา จึงเป็นต้นไม้ที่มีความศัพดิ์สิทธิ์ นิยมนำมาปิดทอง แกะเป็นพระพุทธรูป เครื่องสักการบูชา เครื่องรางของขลังต่าง ๆ ตามความเชื่อแห่งตน
