คาถาเรียกคนรักกลับมา คาถาเรียกจิตให้เขาคิดถึงเรา
เมื่อความรักความคิดถึงอยู่ในหัวใจใคร มันจะสุมใจคนนั้นให้ร้อนเร่า อยากจะเจอหน้าคนรัก อยากได้ยินเสียง อยากอยู่ใกล้ชิด อยากสัมผัส อยากกอด จิตใจเฝ้าคนึงหา ทำอย่างไรจึงจะได้สมหวังดังที่ตั้งใจไว้
ในทางเวทมนต์คาถานั้น มีอยู่หลายคาถาที่สวดภาวนาเพื่อให้เขารักคิดถึงเรา เอาจริงสักคาถาน่าจะเกิดสำริดผลอยู่บ้าง แต่อย่างไรก็ตามมันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอย่างอื่นด้วย เช่น บุญกรรมที่เคยทำกันมาในอดีต ประกอบกับความใกล้ชิดในปัจจุบัน คุณและเขามีความเกื้อหนุนกันไหม มีการติดต่อกันไหม มีการช่วยเหลือแบ่งปันซึ่งกันและกันไหม ฉะนั้น การนำคาถาไปใช้ อย่าได้แต่สวดอย่างเดียว ติดต่อคนที่เรารักบ้าง พูดคุยกันบ้าง ยิ้มให้กันบ้าง ช่วยเหลือแบ่งปันกันบ้าง เพราะนั่น คือบ่อเกิดแห่งความรักและมักจะตามมาด้วยความสมหวัง
สำหรับคาถาเรียกคนรักกลับมา คาถาเรียกจิตให้เขาคิดถึงเรานี้ ก่อนสวดให้ตั้ง นะโม 3 จบ ระลึกถึงครูอาจารย์ผู้เป็นเจ้าของคาถา ระลึกถึงบุญกรรมในอดีตให้มาเกื้อหนุน ระลึกถึงเทวดาประจำกายเราและเค้าให้มาสนับสนุนเปิดทางให้ ระลึกสิ่งถึงศักดิ์สิทธิ์ทั่วไตรโลก ได้โปรดดึงจิตดีงใจเราและเค้าให้เป็นเดียว แล้วสวดคาถา ดังนี้
สวดให้ผู้หญิงคิดถึงเรา รักเรา (ผู้ชายสวดเรียกผู้หญิงให้รัก หรือ ผู้หญิงสวดเรียกผู้หญิงให้รักก็ได้)
จิตตัง อิตถีโย นะรัญจวน โมชวนคิดถึง พุทให้รำพึง ธาคิดหาทุกเพลา ยะมิเห็นหน้าแทบขาดใจ ยันตัง สันตัง นะมานัง
สวดให้ผู้ชายคิดถึงเรา รักเรา (หญิงสวดเรียกผู้ชายให้รัก หรือผู้ชายสวดเรียกผู้ชายด้วยกันให้รักก็ได้)
จิตตัง ปุริโส นะรัญจวน โมชวนคิดถึง พุทให้รำพึง ธาคิดหาทุกเพลา ยะมิเห็นหน้าแทบขาดใจ ยันตัง สันตัง นะมานัง
ท่านว่าสามารถสวดได้ตลอดเวลา กี่จบก็ได้อย่าได้กังวลว่าต้องเท่านั้นเท่านี้จบ สวดตอนกลางจนหลับไปเลยก็ได้ ขณะที่สวดให้จินตนาการว่าได้อยู่กับคนที่เรารัก ได้กอด ได้หอมแก้มตามที่เราปรารถนาไว้
คาถาเรียกจิตให้คนมารักนี้ ผมชอบคำว่า ….ธาคิดหาทุกเพลา ยะมิเห็นหน้าแทบขาดใจ…. แม้เขาไม่เห็นหน้าเรา (แต่ก็ต้องเคยเห็นหน้ากันมาหลายครั้งบ้างล่ะ เคยจีบ เคยคุย หรือเคยอยู่ด้วยกันแล้วแยกกัน) ก็ขอให้เราเขา/เธอคิดถึงเรา ส่วนคาถาอื่นจะเข้าในทำนองว่า …เห็นหน้ารักสนิท…,..เห็นหน้ากูอยู่มิได้ร้องไห้มาหากู…….เห็นหน้ากูรักกูหลงกู….ซึ่งต้องเราให้เขาเห็นหน้าก่อน แต่ก็ดีไปอย่าง เพราะคาถานั้นท่านต้องการให้เราไปให้เค้าเห็นหน้า ไปจีบ ไปพูดคุย ไปช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ท่อง ๆ อย่างเดียว
