อาจจะเป็นเพราะความรักนั้นเกิดพื้นฐานของกิเลสตัณหา ราคะที่อยู่เผาอยู่ในใจ เมื่อใจประสงค์สิ่งใด มันก็จะเผาใจอยู่อย่างนั้นเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ปรารถนา จึงมีวิธีการต่าง ๆ ร้อยแปดพันประการที่จะทำให้ตนเองได้สิ่งนั้นมาครอบครองให้ได้
ความรักก็เช่นกัน จึงมีคำพูดที่มีมาแต่โบราณว่า “ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ ก็ต้อง เอาด้วยคาถา”
การใช้เล่ห์กลมายานั้นก็มีอยู่ทุกยุคทุกสมัย และมีกันทุกคนแต่จะแสดงออกมามากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง บางคนมีคำพูด รูปร่าง มีกิริยาท่าทางที่แสดงออก หรือใช้ทรัพย์สินเงินทองเป็นเล่ห์กลหลอกล่อให้ติดกับ ใช้เป็นเหยื่อล่อนำมาซึ่งสิ่งที่ประสงค์ หากยังไม่ได้ตามประสงค์เขาก็มีวิธีที่สอง ที่สาม ที่สี่ เรื่อย ๆ จนกว่าจะประสบความสำเร็จตามประสงค์
การทำให้คนรัก การเรียกจิตคนรักก็เช่น ไม่ได้วิธีที่หนึ่ง ก็ต้องหาวิธีที่สองที่สามไปเรื่อย ๆ พยายามไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะประสบความสำเร็จ หากไม่ประสบความสำเร็จเขาไปมีคนอื่นแล้ว บางคนก็ไม่ละความพยายามอีก โดยการทำผ่าจ้านให้เขาเลิกรักกัน เมื่อเขาเลิกรักกันแล้ว ก็เป็นช่องทางของเขาล่ะ ที่จะใช้กลมนต์คาถาอะไร หรือเทคนิคใด ๆ ในการให้ได้มาซึ่งคนที่เรารัก
ทั้งหมดนี้ เขียนตามพื้นฐานธรรมชาติของมนุษย์ที่จะพยายามให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนปรารถนา แต่อย่างไรก็ตามอย่าได้ทำผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีงาม บทความนี้ก็เขียนได้รู้ความเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่พยายามทำทุกอย่างทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนปรารถนา ตามที่โบราณว่าไว้ “ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ ก็เอาด้วยคาถา ไม่ได้ด้วยน้ำตา ก็ใช้วิชามาร”
