พระเครื่องหลวงพ่ออี๋ พิมพ์นี้ เรียกกันว่าพิมพ์พรหมสี่หน้า หรือ พระสี่ หมายพระเครื่องที่เป็นรูปพระพุทธเจ้าสี่องค์ ท่านสร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2483-2486 หลวงพ่ออี๋ท่านเป็นพระที่มีชื่อเกรียงไกรในยุคสงครามอินโดจีน ซึ่งชื่อเสียงของท่านนั้นดังขนานไปกับหลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อคง วัดบางกระพร้อม จึงเป็นที่มาของคำว่า “จาด จง คง อี๋” พระเครื่อง และเครื่องรางของหลวงพ่ออี๋นั้น ได้มีการสร้างออกหลายรูปแบบ
ความหมายของพระสี่ หรือพรหมสี่หน้า
สำหรับพระพิมพ์นี้ แม้จะเรียกกันว่า พรหมสี่หน้า แต่ก็เป็นรูปพระพุทธเจ้า ไม่ใช่รูปพระพรหมแต่อย่างใด เหตุที่ท่านสร้างออกมาเป็นรูปแบบเช่นนี้ ผมเข้าใจว่า
- พระพุทธสี่ทิศ สี่ด้าน อาจจะหมายถึงพระพุทธเจ้าที่ 4 พระองค์ที่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วในกัปป์ ได้แก่พระกกุสันธพุทธเจ้า พระโกนาคมนพุทธเจ้า พระกัสสปพุทธเจ้า พระโคตมพุทธเจ้า
- หรืออาจจะเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ปัจจุบันนี้ แต่สร้างเป็นสี่ทิศ หมายถึงพระองค์โปรดสัตว์ทั้งสี่ทิศ
- หมายถึงพรหมวิหารธรรมของพระพุทธเจ้า ของพรหม อันได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
- สร้างเพื่อให้สื่อความหมายในการคุ้มครองผู้นำไปบูชาจากอันตรายทั้งหลายที่มาจากทิศทั้ง 4
- สร้างเพื่อให้ผู้นำบูชามีพรหมวิหารธรรมอยู่ในใจ
พุทธคุณของพระพรหม 4 หน้า หลวงพ่ออี๋
- เป็นเมตตา มหานิยม
- เป็นมหาอำนาจ ผู้คนเกรงขาม ปกครองคนได้
- แคล้วคลาดปลอดภัย
- ป้องกันอันตรายต่าง ๆ
- เลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่ง
