กราบพระพุทธรูปทำไม
“พระพุทธรูปไม่ใช่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงพระชนม์อยู่ก็จริง แต่อาจจะกล่าวได้ว่า ชุมชนนี้ ประเทศนี้ โลกนี้ใช้พระพุทธรูปสื่อความหมายถึงพระพุทธเจ้าหรือจะเรียกว่าคนในโลกนี้ใช้เป็นสัญลักษณ์สื่อถึงรูปพระคุณของพระพุทธเจ้าก็ได้
หมายความว่า เป็นที่รู้กันแก่ผู้ที่เห็นรูปลักษณะแบบนี้ ก็นึกถึงพระพุทธเจ้า ความรู้สึกของเขาสื่อถึงพระพุทธเจ้าทันที
เหมือนรูปถ่ายและชื่อที่อยู่ในบัตรประชาชนของเรา ถ้าว่าโดยปรมัตถ์อะไรนั่น รูปนั้นไม่ใช่เรา เราก็ไม่ได้อยู่ที่รูปนั่น ชื่อที่อยู่ในรูปนั้นก็เหมือนกันไมใช เรา ตัวเราก็ไม่ได้อยู่ในชื่อนั่น
แต่ถ้าเอาบัตรประชาชนนั้นไปให้คนอื่นดู เขาก็จะนึกถึงเราทันที และยิ่งเอาไปให้คนที่รู้จักกันดู เขายิ่งนึกถึงเราโดยไม่ต้องสงสัย ทั้งที่เราไม่ได้อยู่ที่รูปและชื่อนั่น และรูปและชื่อนั่นก็ไม่ใช่เรา แต่ก็สื่อถึงตัวเราได้
ถ้าใครบางคนเอาบัตรนั้น พร้อมรายเซ็นเราไปทำอะไรบางอย่าง ในบางอย่างนั้นสามารถทำได้เหมือนตัวเราทำด้วยตนเอง ทั้งๆบัตรและลายเซ็นนั่น ไม่ใช่ตัวเรา
อีกอย่างเราคงจะเคยไปงานศพของญาติหรือญาติของเพื่อน คงจะเห็นรูปภาพที่อยู่หน้างานศพนั้น เราและคนอื่นๆ ที่เป็นญาติหรือไม่ใช่ญาติดูเห็นรูปนั้นก็คงนึกถึงผู้ตาย และคิดว่านั่นคือรูปผู้ตาย
ถ้ามีใครบางคนเข้ามานำค้อนทุบรูปนั้นทิ้งไปต่อหน้าต่อตา แล้วด่าว่านี่ไม่ใช่คนตาย คนตายไม่ได้อยู่ที่รูปนี้ รูปนี้ก็ไม่ได้อยู่กับคนตาย อีกทั้งคนตายก็ไม่ได้เขียนพินัยกรรมไว้ว่าให้เอารูปนี้มาเป็นสื่อระลึกถึงเขา ไม่ได้บอกไว้ว่าให้เอารูปนี้มาตั้งงานศพเขา
เราและญาติๆ จะรู้สึกอย่างไร ถือว่าเขาปฏิบัติถูกไหม เขาอาจจะพุดถูกตามความคิดของเขา แต่การกระทำไม่เป็นไปเพื่อประโยชน์ต่อผู้ตายเช่นกัน ทั้งปฏิบัติไม่ถุกตามชุมชน หรือกลุ่มชนนั้นๆ
เรากราบพระพุทธรูป เพื่อนึกถึงพระพุทธคุณ ไม่ใช่กราบอิฐปูน หินทรายแต่อย่างใด อย่างที่เรากราบไหว้ผู้ใหญ่ พ่อแม่ เราไหว้พระคุณของท่าน มีตัวท่านอยู่ เราก็ยกมือไหว้ตัวท่าน ตัวท่านไม่อยู่แม้รูปถ่าย เจดีย์ กระดูกเราก็ไว้ได้ แต่ใช้เป็นสื่อระลึกถึงพระคุณท่าน ไม่ใช่ไหว้ ธาตุสี่ ดิน น้ำ ลม ไฟ หรืออาหารเก่า อาหารใหม่ที่อยู่ในตัวท่าน
