บุคคลผู้เป็นอยู่โดยศีล อยู่ได้วันเดียว ก็ยังดีกว่า ผู้ไม่มีศีลซึ่งมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี

บุคคลผู้เป็นอยู่โดยศีลแม้อยู่ได้วันเดียว

ก็ยังดีกว่าประเสริฐกว่า ผู้ไม่มีศีลซึ่งมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี

มีผู้ถามหลวงพ่อรูปหนึ่ง ที่วัดแห่งหนึ่งว่า “ท่านปฏิบัติในศีลในธรรมน่าเลื่อมใส ทั้งท่านยังเทศน์อบรมกรรมฐาน ให้คนปฏิบัติสมาธิภาวนาให้ตั้งอยู่ในศีล ในทาน ท่านไม่กลัวว่าวันหนึ่งท่านอาจจะสึกออกไปหรือ เมื่อท่านสึกออกไปแล้ว ท่านไม่กลัวคนที่ท่านสอนดูถูกดูหมิ่นท่านหรอกหรือ”

หลวงพ่อ “โยม ก็วันนี้ ชั่วโมงนี้ นาทีนี้อาตมายังไม่ได้สึก โยมจะกังวลในเรื่องของอนาคตที่ยังไม่มาถึงของอาตมาทำไมเล่า ในเมื่อตอนนี้อาตมายังเป็นพระ ก็ต้องเทศน์ ต้องอบรม ต้องแนะนำในเรื่องของทาน ศีล ภาวนาต่อไป ไม่ได้ปรากฏชัดเจนว่าพระศาสดาทรงสรรเสริญผู้บวชจนแก่ถึงร้อยปี

แต่พระศาสดาทรงสรรเสริญบุคคลผู้เป็นอยู่โดยศีล โดยธรรมแม้อยู่ได้วันเดียว ก็ยังดีกว่าประเสริฐกว่า ผู้ไม่มีศีลซึ่งมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ถึงแม้ว่าอาตมาอาจจะเข้าสู่ภาวะความเป็นฆราวาสในอนาคต ก็ยังเชื่อมั่นว่าอาตมายังสามารถตั้งอยู่ในศีลในธรรมตามสมควรแก่สถานะได้ เพราะศีลไม่ได้มีแต่ในเพศของบรรพชิตเท่านั้น”