เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
เรื่องผลไม้ที่กินเข้าไปแล้วลืมชาติที่ผ่าน ๆ มา เป็นเรื่องที่ผมได้ยินมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ ซึ่งผู้ใหญ่จะเล่าให้ฟังว่า การที่คนเราเกิดมาแล้วจำเรื่องราวในอดีตชาติไม่ได้ว่าตนเองเคยเกิดเป็นอะไร ที่ไหน เป็นคนเช่นไร เพราะเรากินผลไม้ลืมชาติแล้วจึงมาเกิด
ในเรื่องนี้ผมพยายามดูคัมภีร์ในทางพระพุทธศาสนาว่าได้กล่าวถึงเรื่องผลไม้ลืมชาติไว้ไหม ก็ไม่ปรากฏว่ามี นอกจากนั้นผมยังได้สอบถามครูอาจารย์ผู้ทรงความรู้ทางด้านความรู้ทางพระพุทธศาสนาและกรรมฐานท่านก็ตอบว่าในพระพุทธศาสนาไม่ได้กล่าวเรื่องผลไม้ลืมชาติไว้
ครูบาอาจารย์ท่านได้เมตตาให้ความรู้ว่า การที่คนเราเกิดมาจำอะไรไม่ได้เป็นเพราะเราลืมเองโดยธรรมชาติ อันเนื่องมาจากเหตุหลายประการ
- มนุษย์และสัตว์เดรัจฉานทั่วไปมีกายหยาบ ต้องนอนในครรภ์มารดาหลายเดือน ซึ่งมันเป็นเวลาที่ยาวนานจึงจำเรื่องราวต่าง ๆ ไม่ได้ ให้เราลองนึกภาพดูหากเรานอนหลับไปสัก 9- 10 เดือน แล้วตื่นขึ้นมาจะเป็นอย่างไร บางที่อาจจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตนเองมานอนในที่ตรงนี้ได้อย่างไร ส่วนเทวดา เปรต หรือสัตว์ที่ตายแล้วผุดขึ้นทันที เกิดแล้วโตทันทีที่เราเรียกว่า “โอปปาติกะ” (ไม่ใช่ชื่อหนัง) สัตว์ประเภทนี้มีโอกาสที่จะจำได้สูง แต่ก็มักเพลิดเพลินมัวเกินไปหากได้เกิดเป็นเทวดาจนลืมความทุกข์ยากเพื่อนฟ้องในสมัยที่เกิดเป็นมนุษย์
- ธรรมชาติของมนุษย์หรือสัตว์ทั้งหลาย เมื่อเกิดมาแล้วย่อมเพลิดเพลินมัวเมาในภพชาติที่เกิดนั้น ๆ จนลืมอดีตไปเอง เช่น คนเราเกิดมาแล้วก็เพลิดเพลินในกามคุณทั้งหลาย มีกิน กาม เกียรติ์เป็นต้น นอกจากนั้นยังประมาทมัวเมาในความเป็นหนุ่มสาว (ในความเป็นคน), ในความไม่มีโรค, เมาในการใช้ชีวิต จึงทำให้ลืมสิ่งต่าง ๆ เพลิดเพลินกับสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเรื่อย ๆ เพลิดเพลินในอัตภาพใหม่ ในบ้านใหม่ ในสามี/ภรรยาใหม่ ในลูกใหม่ ในครอบครัวใหม่ ในอาหารการกินใหม่ จนลืมอดีตชาติความเจ็บปวดที่ผ่านมา ยกตัวอย่างง่าย ๆ คนป่วยแม้จะเคยเจ็บป่วยมาแค่ไหน แต่เมื่อหายป่วยแล้วก็ลืมความเจ็บป่วยนั้นเสียสิ้นและพร้อมที่จะเพลิดเพลินใหม่ หรือหญิงสาวที่คลอดบุตรหัวปี ตอนเธอคลอดบุตรที่มาพร้อมกับความเจ็บปวดร้องตะโกนว่า “เจ็บเหลือเกิน ปวดเหลือเกินจะไม่มีอีกแล้ว จะไม่ให้ผู้ชายเข้าใกล้อีกแล้ว” แต่พอคลอดลูกเสร็จแล้ว ความเจ็บปวดนั้นหายไปแล้ว เธอก็กลับมาตั้งครรภ์อีกครั้ง
- ความจำเหรือที่ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่า สัญญา มันไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เปลี่ยนแปลงไปได้เสมอไม่คงที่ จึงไม่แปลกที่ความจำจะเลือนหายไป อย่าว่าแต่อดีตชาติเลย ใครจำได้บ้างว่าสมัยเด็ก ๆ ก่อนเจ็ดขวบเราเคยไปที่ไหนบ้าง ทำอะไรบ้าง ร้องไห้อยากกินอะไรบ้าง ชอบเสื้อตัวไหนมากที่สุด
- ความจำ หากกล่าวตามหลักวิทยาศาสตร์ ความจำน่าจะถูกเก็บอยู่ในสมอง หรืออยู่ในธาตุสี่นั่นเอง เมื่อตายไปธาตุทั้งสี่แตกสลายไปพร้อมกับความจำต่าง ๆ เมื่อเกิดใหม่ แม้จะกำเนิดในธาตุทั้งสี่ขันธ์ทั้งห้า แต่เป็นการประชุมธาตุสี่ใหม่ ไม่ใช่ธาตุสี่ตัวเดิม (ส่วนบุญบาปไม่ได้อยู่ที่ความจำ ไม่ได้เกี่ยวกับจำได้หรือไม่ได้ บุญบาปหนุนจิตให้ปฏิสนธิหรือเกิดขึ้นมาอีก)
เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....