หนังสือประวัติ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต โดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
มีบางท่านบอกว่า หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด ท่านปฏิเสธตำรา ท่านปฏิเสธหนังสือ ให้ปฏิบัติสมาธิภาวนา รู้เห็นเองอย่างเดียว ผมว่าไม่ใช่ครับ ถ้าท่านปฏิเสธหนังสือ ท่านจะเขียน หนังสือประวัติ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ทำไม หากใครถามถึงประวัติหลวงปู่มั่นท่านก็ต้องไล่ให้ไปภาวนารู้เองสิ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น ท่านกลับเขียน หนังสือประวัติ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ให้เราได้อ่าน และต้องอ่านหรือฟังจากท่านจึงจะรู้ประวัติของหลวงปู่มั่นตามแบบที่ท่านได้รับรู้เห็นมา
หลวงปู่มั่น หลวงปู่ฝั้น หลวงตามหาบัว ต่างก็อุปสมบทตามตำราทั้งนั้น ตำรากำหนดไว้อย่างนี้ ต้องกล่าวอย่างนี้ ต้องใช้พระสงฆ์จำนวนเท่านี้ ต้องอยู่ในสถานที่แห่งนี้ ตำราระบุไว้อย่างไร ต้องทำตามอย่างนั้น
ในส่วนของการฏิบัติ ท่านก็ปฏิบัติตามตำราเช่นกัน ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเจอหนังสือ 2 เล่มอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของพ่อแม่ครูอาจารย์
- หนังสือบุพพสิกขาวรรณนา หนังสือสรุปย่อกล่าวถึงพระวินัยของพระสงฆ์
- หนังวิสุทธิมรรค กล่าวถึงข้อหลักธรรม ตั้งแต่ศีล สมาธิ ปัญญา ซึ่งเป็นหนทางปฏิบัติเพื่อความบริสุทธิ์
แต่อย่างไรก็ตาม ต้องแยกกันให้ออก ส่วนไหนคือปริยัติ ส่วนไหนคือปฏิบัติ ส่วนไหนคือปฏิเวธ ต่างส่วนกันก็จริง แต่ไม่ขัดแย้งกัน เดินทางสอดคล้องกันไป ยกตัวอย่างง่าย ๆ เราสมาทานศีลจากพระ ว่าตามพระ เป็นปริยัติ หากเรานำไปประพฤติปฏิบัติตามที่สมาทานนั้น เป็นปฏิบัติ ผลของการปฏิบัติ แม้ไม่ถึงมรรคผลนิพพาน แต่ก็ได้ผลของการปฏิบัตินั้น คือความไม่มีโทษ ความสงบสุขของสังคม ก็อนุโลมเรียกว่าปฏิเวธ คือผลของการปฏิบัติ การปฏิบัติก็มาจากปริยัตินั่นเอง
พระพุทธเจ้า ไม่ได้ให้เชื่อเพราะอ้างตำรา หรือเพราะอ้างครูอาจารย์ แต่สิ่งใดก็ตาม เมื่อได้ยินได้ฟังได้ศึกษามาแล้ว เมื่อสมาทานหรือนำไปฏิบัติแล้ว เกิดกุศลหรืออกุศล หากเกิดกุศลจึงสมาทานศึกษาต่อไป แต่หากเกิดอกุศลพึงละเสีย (ดูกาลามสูตรเป็นหลัก ผมอาจจะจำมาพลาด)
หนังสือประวัติ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต โดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ผมไม่มีขายนะครับ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต ลืมที่มา แต่เชื่อว่าเจ้าของไม่ได้หวงภาพถ่ายแต่อย่างใดครับ หากเจ้าของภาพเห็นโปรดอนุโมทนา