ข้อคิดจากนิทานอีสป เรื่องชายพเนจรอกตัญญู

ชายสองคนเดินทางเร่ร่อนไปเรื่อย ๆ เมื่อพวกเขาได้พบต้นไม้ต้นหนึ่ง จึงชวนกันหยุดพักใต้ร่มเงาของต้นไม้

ขณะนั้นเป็นเวลาเที่ยงวันที่เเดดกำลังร้อนจัด ชายคนหนึ่งเอนตัวลงนอนใต้เงาต้นไม้พลางเเหงนมองดูพุ่มไม้เเล้วกล่าวว่า

“นี่ ว่าไหม ไม้พุ่มนี้ไม่มีผลให้เรากินเลยนะ”

อีกคนก็พูดบ้างว่า

“จริง ๆ ด้วย ไม้ต้นนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรเลย”

ข้อคิด คิตธรรม จากนิทานอีสป เรื่อง ชายพเนจรอกตัญญู

• คนโง่เเละคนชั่วมักเป็นคนอกตัญญู
• เรื่องนี้ทำให้นึกถึงคำกล่าวของ อังกุรพาณิช ที่ปรากฏใน อังกุรเปตวัตถุ ความว่า

บุคคลอาศัยนั่งนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่ควรหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะการประทุษร้ายมิตร เป็นความเลวทราม.

บุคคลอาศัยนั่งนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงทำลายแม้ใบของต้นไม้นั้น เพราะการประทุษร้ายมิตร เป็นความเลวทราม.

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา