สีผึ้งเป็นอีกหนึ่งเครื่องรางที่ได้รับความนิยมมาอย่างช้านาน อาจจะเป็นเพราะคุณปู่คุณย่าเราก็เคยใช้มาและก็เคยใช้ได้ผลอีกด้วย นอกจากนั้น สีผึ้งยังเป็นเครื่องรางที่หาง่าย และนำมาใช้ง่าย ประยุกต์ใช้หลายประการ ใช้ทาปาก ทาคิ้ว ทาหน้า ทาส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเราเพื่อให้เกิดเสน่ห์เมตตามหานิยมต่อผู้ที่ได้พบเห็น หรือถ้าอยากให้เจาะจงไปว่าต้องการให้เกิดเสน่ห์กับใครก็ใช้สีผึ้งป้ายที่ตัวของคนนั้นไปเลยก็มี สีผึ้งบางบางสำนักแค่พกติดตัวก็ว่าเกิดเมตตามหาเสน่ห์อีกด้วย นอกจากนั้นสีผึ้ยังช่วยในด้านการทำมาหากิน เจรจาค้าขาย ติดต่อธุรกิจการงาน พูดจาให้คนเชื่อ ร้องลำทำให้คนติดอกติดใจได้ สีผึ้งบางสำนักสามารถป้องกันอันตรายได้ อยู่ยงคงกระพัน ป้องกันภูตผีได้ สีผึ้งบางสำนักพลิกชะตาชีวิตจากร้ายกลายเป็นดี จากยาจกกลายเป็นเศรษฐี จากมีหนี้เป็นหมดหนี้ จากที่ถูกฟ้องร้องกลายเป็นว่าชนะคดีความไปก็มี
สีผึ้งดูเหมือนว่าจะสร้างง่าย ๆ แต่การสร้างสีผึ้งของพระเกจิสมัยก่อนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเท่าไหร่นัก ซึ่งพระเกจิที่จะสร้างสีผึ้งขึ้นมานั้นต้องมีความรู้ทั้งด้านว่านต่าง ๆ ว่าว่านชนิดนี้ให้คุณอย่างไรแก่ผู้ใช้ จะหาได้อย่างไร ที่ไหน ต้องรู้มวลสารตามตำราบังคับว่าต้องใช้อะไรบ้าง ใช้ขี้ผึ้งแบบไหน บางตำรามีกลวิธีการหาขี้ผึ้ง เช่น ต้องใช้จากรังผึ้งที่ร้างตามธรรมชาติ ต้องหาจากรังผึ้งที่ทำรังบนกิ่งไม้ที่ชี้ไปทางทิศตะวันออก ต้องเป็นผึ้งร้างรังเดือนห้า บางตำราต้องเป็นขี้ผึ้งที่ขอได้จากสาวพรหมจรรย์ (บางทีก็สงสัยรู้ได้ไงว่าเป็นสาวพรหมจรรย์) นอกจากนั้นยังมีรู้วิธีการผสมมวลสารน้ำมันต่าง ๆ เพื่อมาปรุงเป็นสีผึ้ง ที่สำคัญที่สุดต้องมีวิธีอาคมที่แก่กล้า วิชาอาคมที่แก่กล้านี้ ไม่ใช่ท่อง ๆ สวด ๆ หรือเปิดตำราสวด ๆ นะ แต่ต้องมีอาคมแก่กล้าโดยมีสมาธิเป็นพื้นฐาน ถ้ามีสมาธิเองก็ต้องมีศีลเป็นพื้นฐานเช่นกัน คอยหนุนกัน ศีลส่งเสริมให้เกิดสมาธิได้อย่างแน่วแน่มั่นคงหากได้ฝึกฝน จิตที่แน่วแน่ส่งเสริมให้ทำอะไรก็เกิดพลังงาน เสกเป่าอะไรก็ขลัง ทำอะไรก็ศักดิ์สิทธิ์ พูดจาอะไรก็วาจาสิทธิ์เกิดอิทธิฤทธิ์อย่างน่าอัศจรรย์ นี่คือสีผึ้งยุคเก่าก่อน นี่เป็นการกล่าวแบบย่อ ๆ ไม่ได้กล่าวถึงกรรมวิธีการสร้างที่พิสดารอะไรเลย
แต่สีผึ้ง เครื่องรางของขลังทุกวันนี้ มีหลายสำนักเกิดขึ้นมายังกะดอกเห็ด ส่วนมากเป็นฆราวาสนอนกอดลูกกอดเมียอยู่ทุกวัน ท่องจำคาถาแปลก ๆ มาเสกมาเป่าแล้วก็บอกว่าขลังแล้ว ใช้ได้แล้ว อาจจะใช้ได้จริง ๆ ก็ได่นะครับ ผมเองก็ไม่ได้ตามไปใช้สีผึ้ง หรือน้ำมันพรายของทุกสำนัก
สำหรับสีผึ้งที่ผมนำมาประกอบบทความนี้ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหานะครับ หมายความว่าไม่ได้บอกว่าสีผึ้งในภาพดีหรือไม่ดี ผมนำมาประกอบบทความในการเขียนเท่านั้น จริง ๆ ตั้งใจที่จะเขียนเรื่องหนึ่ง แต่ออกไปอีกเรื่องหนึ่งซะงั้น ติดตามบทความต่อไปครับ
