ของเก่านำมาเล่าใหม่ ช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาผมไปเยี่ยมบ้านแม่ที่สกลนคร ได้ไปเปิดดูเครื่องรางของขลัง ของสะสมของผม ซึ่งมันมีมากมายเหลือเกิน ส่วนมากเป็นของจุกจิกเเล็ก ๆ น้อย ๆ
หลังจากเปิดไปเปิดมาก็จเจอของที่ระลึกลักษณะคล้ายพวงกุญแจ และผมเรียกพวงกุญแจเลยละกัน เป็นพวงกุญแจคริสตัลแกะด้วยมือ รูปสัตว์ประจำปีนักษัตร
ความจำเก่าเมื่อหนหลังจึงได้ผุดขึ้นมา พวงกุญแจนี้นั้นหนาผมได้ซื้อมาจากร้านหน้าภูเขาไฟฟูจิ ถูกต้องครับผมไม่ญี่ปุ่นมาเมื่อหลายปีก่อน แต่ไม่ใช่ปีนี้นะ ปีนี้ยังไม่กล้าไปกลัวไวรัส COVID-19
อันที่จริงผมซื้อพวงกุญแจคริสตัลรูปสัตว์ประจำปีนักษัตรมาเยอะอยู่นะ แต่ค้นเจออยู่ในที่เดียวกันแค่ 3 ปี คือมรูปแพะ รูปลิง และรูปหมู ดูอ้วน ๆ สวยงาม
เป็นหินคริสตัลแท้แกะเป็นรูปสัตว์ประจำปีนักษัตรครับ สำหรับความเชื่อนั้น เราเชื่อกันมาแต่ไหนแต่ไร จนไม่รู้ว่าความเชื่อนี้มาจากไหนว่าแต่ละปีมีสัตว์เป็นสัญลักษณ์ประจำปี อย่างปีชวด มีหนูเป็นสัญลักษณ์ และเราก็ใช้สัญลักษณ์นั้นสื่อมาถึงอุปนิสัยใจคอ บุคลิกท่าทาง รวมทั้งมีการนำมาทำนายเป็นโชคชะตาราศีดีร้ายอีกด้วย
สัตว์ประจำปีนักษัตรจึงมีอิทธิพลตามความเชื่อโดยเฉพาะคนเอเชียเรา ที่มีความเชื่อว่าแต่ละคนที่เกิดมาในแต่ละปีนั้นมีสัตว์ประจำปีนักษัตรเป็นสัญลักษณ์แห่งปีเกิด ซึ่งหากใครได้พกรูปสัตว์ประจำปีเกิดแล้วจึงเชื่อว่าสามารถเสริมดวงแก่ผู้นั้นให้ดีขึ้น หนุนดวงให้ดีขึ้น ทำอะไรก็ประสบความสำเร็จ ไม่ติดขัด ไปทางไหนก็มีแต่คนรัก อยู่ที่ไหนก็ไม่ลำบากด้วยการทำมาหากิน อยู่ได้ไม่อดอยาก มีสัญชาตญาณแห่งความแห่งความเอาตัวรอดได้ อย่างสัตว์ที่เป็นสัญลักษณ์ประจำปีเกิดของตน
