มารยาทไทย ได้แก่ การแสดงออกทางกาย วาจาต่าง ๆ มีการยืน เดิน นั่ง นอน การรับของส่งของ การทำความเคารพ การแสดงกิริยาอาการ การรับประทานอาหาร เป็นต้น ที่แสดงออกมาสุภาพเรียบร้อยที่พึงปฏิบัติในสังคม มีระเบียบแบบแผนอันเหมาะสมตามกาลเทศะ และถือเป็นเอกลักษณ์เฉพาะที่สำคัญของคนไทยทั้งชาติ
มารยาทไทย ที่คนไทยควรรู้และควรปฏิบัติ ได้แก่
การแสดงความเคารพ
มีการประนมมือ การไหว้ การกราบ ซึ่งมีการแยกย่อยตำลำดับชั้นของคนในสังคมไทย
การยืน
มีการยืนตามลำพัง การยืนต่อหน้าผู้ใหญ่ การยืนถวายความเคารพพระมหากษัตริย์หรือพระมเหสี การยืนแสดงความเคารพเมื่อมีการบรรเลงเพลงเคารพ การยืนต่อหน้าพระที่นั่ง
การเดิน
มีการเดินตามลำพัง การเดินกับผู้ใหญ่ การเดินนำหน้าเสด็จและการเดิน การเดินในที่ที่พระมหากษัตริย์หรือพระมเหสีประทับอยู่ การเดินไปทำธุระใด ๆ การเดินขึ้นลงเมรุ
การนั่ง
มีการนั่งเก้าอี้ การนั่งพับเพียบ การหมอบ การนั่งคุกเข่า การนั่งหน้ารถพระที่นั่งหรือรถพระที่นั่ง การนั่งขัดสมาธิ การนั่งขัดสมาธิธรรมดา การนั่งขัดสมาธิที่ใช้ในทางศาสนา การนั่งขัดสมาธิราบ การนั่งขัดสมาธิเพชร
การนอน
มีการนอนตามลำพัง การนอนกับผู้อื่น การนอนตามคติไทยโบราณ
การรับของและส่งของ
มีการรับของในขณะผู้ใหญ่ยืน การรับของในขณะผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้ การรับของในขณะผู้ใหญ่นั่งพับเพียบ การส่งของในขณะผู้ใหญ่ยืน การรับของในขณะผู้ใหญ่นั่งเก้าอี้ การรับของในขณะผู้ใหญ่นั่งพับเพียบ
การแสดงกิริยาอาการ
มีการทรงตัว จังหวะในการแสดงกิริยาอาการ การแสดงสีหน้า การวางท่า
การรับประทานอาหาร
มีการรับประทานตามลำพัง การรับประทานอาหารร่วมกับคนอื่น การรับประทานอาหารในที่สาธารณะ มารยาทในการรับประทานอาหารตามแบบสากล
การให้และรับบริการ
การทักทาย
มีการทักทายเมื่อคุณเป็นแขก การทักทายเมื่อคุณเป็นผู้ที่แขกต้องการพบ การแนะนำตัว
การสนทนา
การใช้คำพูด
การฟัง
การใช้เครื่องมือสื่อสาร
การประพฤติปฏิบัติในพิธีการต่างๆ