พอพูดถึงการปฏิบัติธรรม หลายคนคงจะนึกถึงคนใส่ชุดขาว ถ้าเป็นผู้หญิงก็จะใส่ผ้าถุงสีขาว มีผ้าสไบสีขาวเรียบร้อย เดินไปมาอย่างสงบ แล้วแยกตัวออกมาต่างหากจากคนทั่วไป ผมว่าท่านคิดผิด ไม่มีศีล 5 หรือศีล 8 ข้อไหนว่าต้องนุ่งห่มผ้าสีแบบไหนก่อนถึงจะรักษาได้ หากกล่าวถึงเบญจธรรมซึ่งเป็นฝ่ายธรรมะ ก็ไม่มีธรรมะข้อไหนบอกว่าคุณต้องใส่ชุดขาวก่อนนะถึงจะมีเมตตา ประกอบสัมมาอาชีพ มีความรักแท้ มีความซื่อสัตย์ มีสติ แท้จริงแล้วคุณจะใส่ชุดอะไรคุณก็ปฎิบัติธรรมได้ทั้งนั้น มีเมตตา ประกอบสัมมาอาชีพ มีความรักแท้ มีความซื่อสัตย์ มีสติได้ทั้งนั้น ดังเช่นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมได้เจอมา
ในช่วงวันฮาโลวีน 31 ตุลาคม 2562/2019 ผมได้เดินทางไปรัฐฟลอริด้า ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้รู้จักอุบาสิกาท่านหนึ่ง อายุน่าจะประมาณ 50-70 ปี ผมดูยากครับ ดูหน้าตาสดใส ผมดำ บุคคลิกท่าทางคล่องแคล่ว สนุกสนานเฮฮา ดูหน้าไม่เครียดคล้ายคนอายุประมาณ 50 ปี แต่ถ้าถามว่าเธอมาอยู่อเมริกากี่ปี รีไทร์แล้วกี่ปี มีลูกกี่คน ลูกโตเท่าไหร่ (เธอเล่าเอง) เหมือนว่าเธออยู่มานานกว่านั้นมากแล้วครับ ผมก็ไม่กล้าถามอายุหรือเรื่องส่วนตัวของเธอมากนัก เธอเป็นคนมีจิตใจชอบทำบุญ แต่ก็ไม่หมกมุ่นในบุญจนหลุดโลก สิ่งที่ผมสัมผัสได้ในความพิเศษของตัวเธอคือ
- เป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีมนุษยสัมพันธ์ดี มองโลกในแง่ดี
- คุยเก่ง มีลูกเล่นในการคุย ยิ้มเก่ง ไม่เงียบขรึม หรือเคร่งขรึม
- มาทำบุญที่วัดเกือบทุกวัน ไปทุกวันทุกวัดที่สามารถไปได้
- มีจิตอาสาช่วยงานสังคม ช่วยงานวัด ที่เป็นงานส่วนรวม
- มีจิตอาสาช่วยงานพระ เช่นไปรับไปส่งพระ พาพระไปเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ ก็คือเที่ยวนั่นแหล่ะ แต่เที่ยวในที่พอเหมาะพอควร ชมธรรมชาติ ชมสถานที่เมื่อมาถึงเมืองนี้แล้วควรได้รู้ได้ศึกษาอย่าง space center florida หรือพาไปนั่งเรือชมธรรมชาติ ชมทะเลที่ florida (นี่คือความใจกว้างพอ ถ้าคนอื่นที่ปฏิบัติธรรมมักจะติดไปทางใดทางหนึ่ง เช่นอ้างว่าตนปฏิบัติธรรม แล้วจมดิ่งอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน)
- เธอจะใส่ชุดขาวมาสวดมนต์เย็นที่วัดพร้อมกับพระเกือบทุกวัน มาแต่ละครั้งไม่ได้มามือเปล่า นำน้ำต้มสมุนไพรมาถวายพระด้วยทุกครั้ง เตรียมภาชนะถ้วยน้ำร้อนมาเอง เธอบอกว่าถ้วยที่วัดมีคนล้างไม่สะอาดบางทีติดลิปสติกแล้วใส่น้ำร้อนมาถวายพระเป็นสิ่งที่ไม่ควร เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงนางวิสาขามาแต่ละครั้งไม่ได้มามือเปล่า
- กลับไปที่บ้านเธอกทำการสวดมนต์นั่งสมาธิอีก เพราะเธอบอกว่าที่วัดนั่งไม่นาน พอเธอจะสงบก็หมดเวลาแล้ว
- เธอรักษาศีล 8 ผมลืมถามว่ารักษาศีล 8 เป็นประจำไหม หรือเป็นช่วง ๆ เช่น ช่วงเข้าพรรษา วันพระ หรือ 7 วัน 15 วัน แต่ช่วงที่ผมไปเจอเธอ เธอรักษาศีล 8 อยู่ พูดถึงรักษาศีล 8 บ้านเราก็ติดในรูปแบบอีกล่ะ คิดว่าคนรักษาศีล 8 ต้องใส่ผ้าถุงนุ่งขาว ใส่ผ้าสไบ อยู่ในวัดตลอด (เธอใส่ผ้าถุงนุ่งขาว ใส่ผ้าสไบ เฉพาะเวลาสวดมนต์เย็น) รักษาศีล 8 ไม่จำเป็นต้องอยู่วัดตลอด ไม่มาวัดก็สมาทานศีลรักษาศีลได้ ไม่ต้องใส่ชุดขาว ใส่กางเกงยืน เสื้อชมพูก็รักษาศีล 8 ได้ นุ่งผ้าขาวม้าก็รักษาศีล 8 ได้ ลอยคออยู่กลางทะเลอย่างพระมหาชนกก็สมาทานรักษาศีล 8 ได้ ไม่มีศีล 8 ข้อไหนบอกว่าต้องใส่ชุดขาว ไม่มีศีล 8 ข้อไหนบอกว่าต้องมีผ้าสไบ รักษาศีล 8 ไปซื้อของที่ตลอด ไปห้างไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ เธอก็ใช้ชีวิตนุ่งห่มใส่กางเกงยืน ขับรถรับส่งพระ ไปตลาดตามปกติ
- เธอใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกามาหลายสิบ ผมว่าเธอเป็นตัวอย่างที่ดีของการปฏิบัติธรรมกับการดำรงชีวิตประจำวัน คือการปฏิบัติธรรมก็ทำธรรมดานี่แหล่ะ มันต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับชีวิตประจำวัน สอดคล้องกับชีวิตประจำวัน ธรรมะต้องไม่ขัดกับการดำรงชีวิต ต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับการใช้ชีวิต แต่บ้านเรา เป็นยังไงก็ไม่รู้ พอใครรักษาศีล เป็นคนดีหน่อยมักไล่ให้ไปอยู่วัดบ้าง ไล่ให้ไปบวชบ้าง ไล่ให้แยกไปอยู่อีกที่หนึ่งบ้าง การดำเนินชีวิตประจำวันของคนไทย มันจึงไม่มีธรรมะในชีวิตประจำวัน คอยแต่เอารัดเอาเปรียบกัน เผลอไม่ได้ ของหล่นเป็นต้องหาย นกตัวไหนร้องเป็นต้องถูกฆ่าตายเป็นอาหาร เผลอไม่ได้เล่นลูกเล่นเมียกัน มีช่องเป็นต้องโกงกัน เพราะเราไม่เอาธรรมะมาอยู่ในชีวิตประจำวัน แต่เราแยกธรรมะไปอยู่กับคน สถานที่หนึ่งต่างหาก
