การบวชไม่เป็นการฝืนธรรมชาติหรือ ถ้าคนบวชกันหมดมนุษย์ไม่สูญพันธุ์หรือ?
โดยหลักทั่วไปจะพบว่าพัฒนาการของมนุษย์ในด้านต่างๆนั้น เกิดขึ้นจากมนุษย์ไม่ยอมสยบต่ออำนาจของธรรมชาติ พยายามต่อสู้กับธรรมชาติ ฝืนธรรมชาติและควบคุมธรรมชาติ จนสามารถใช้ธรรมชาติให้เป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิตของตน การฝืนธรรมชาติได้จึงแสดงถึงความเข้มแข็งการพัฒนาและความมีชีวิตของคนสัตว์เหล่านั้น
ปลาที่มีชีวิตคือปลาที่ว่ายทวนกระแสน้ำ ส่วนปลาที่ลอยตามกระแสน้ำคือปลาที่ตายแล้ว สัตว์โลกเป็นอันมากที่ได้สูญพันธุ์ไปจากโลก เช่นไดโนเสาร์ สัตว์เหล่านั้นไม่อาจปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไป ทั้งไม่อาจต้านทานต่อความวิปริตของธรรมชาติ ในที่สุดก็ไม่อาจดำรงชีวิตอยู่ได้
การบวชเป็นลักษณะการทางพัฒนาการประการหนึ่งที่เป็นอุบายวิธีให้ผู้บวชเข้ามาสามารถฝืนพลังธรรมชาติของจิตและปรากฏการณ์ตามธรรมชาติ อันเป็นการแสดงถึงความมีชีวิตก้าวหน้าของมนุษย์ที่จะก้าวไปเหนืออำนาจธรรมชาติ ในที่สุดสำหรับข้อที่ว่า ถ้ามนุษย์บวชกันหมด กลัวมนุษย์จะสูญพันธุ์นั้นเป็นสมมติฐานที่ไม่อาจเป็นไปได้ และจะเป็นไปไม่ได้ตลอดไป การกลัวในลักษณะดังกล่าวจึงจะเป็นการกลัวของไส้เดือนอย่างที่ท่านแสดงว่า ไส้เดือนกินดินแต่ไม่กล้ากินดินมากเพราะกลัวแผ่นดินจะหมด
