เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
สัทธรรม 3
- ปริยัติสัทธรรม สัทธรรมคือสิ่งที่พึงเล่าเรียนได้ ได้แก่ พุทธพจน์
- ปฏิปัตติสัทธรรม สัทธรรมคือปฏิปทาอันจะต้องปฏิบัติ ได้แก่ อัฏฐังคิกมรรค หรือไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
- ปฏิเวธสัทธรรม สัทธรรมคือผลอันจะพึงเข้าถึงหรือบรรลุด้วยการปฏิบัติ ได้แก่ มรรค ผล และนิพพาน
ท่านกล่าวว่า ปริยัติที่ถูกต้อง ย่อมนำไปสู่การปฏิบัติที่ถูกต้อง การปฏิบัติที่ถูกต้อง ย่อมนำไปสู่ปฏิเวธที่ถูกต้อง สอดคล้องกันไปไม่ขัดแย้งกัน
ผมขอยกตัวอย่างง่าย ๆ เหมือนเราไปสั่งส้มตำที่ร้าน เมื่อแม่ค้ายกจานส้มตำมาวางไว้ข้างหน้า เราถามแม่ค้าว่า ส้มตำนี้เผ็ดไหม คำตอบที่ได้คือเผ็ด การถาม การฟัง เช่นนี้คือการเรียนรู้เปรียบเหมือนปริยัติ
เมื่อเราหยิบส้มตำใส่เข้าไปในปากเคี้ยวกินลงไป ก็คือการปฏิบัติ
เรารู้สึกร้อนที่ลิ้น หน้าแดง น้ำตาไหล เป็นอาการของคนเผ็ด เปรียบเหมือนปฏิเวธ
แม้การฟังเป็นการเรียนรู้ ไม่ใช่การกินคือไม่ใช่ปฏิบัติ การกินเองก็ไม่ใช่ความเผ็ด แต่ทั้งหมดสอดคล้องกัน ส่งต่อกัน ไม่ขัดแย้งกัน การได้ฟังมาบอกว่าเผ็ด กินลงไปแล้วก็เผ็ดตามที่ได้ฟังมาจริง ๆ ไม่ขัดแย้งกัน แต่มันไม่ใช่สิ่งเดียวกัน
เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
