คาถา หัวใจวิรูปักเข (หัวใจพญางู)
เม ตะ สะ ระ ภู มู น่าจะเป็น เม ตะ สะ ระ พู มู
ชื่อคาถาหัวใจวิรูปักเขนี้สื่อถึงขันธปริตตคาถา หรือ ที่ใช้สวดเป็นเครื่องป้องกันอสรพิษทั้งหลาย เรียกว่า ขันธปริตร ส่วนตัวคาถาหัวใจวิรูปปักเข ถอดมาจากบทสวด ขันธปริตตคาถา ซึ่งมีบทเต็ม ดังนี้
วิรูปักเขหิ เม เมตตัง เมตตัง เอราปะเถหิ เม
ฉัพยาปุตเตหิ เม เมตตัง เมตตัง กัณหาโคตะมะเกหิ จะ
อะปาทะเกหิ เม เมตตัง เมตตัง ทิปาทะเกหิ เม
จะตุปปะเทหิ เม เมตตัง เมตตัง พะหุปปะเทหิ เม
มา มัง อะปาทะโก หิงสิ มา มัง หิงสิ ทิปาทะโก
มา มัง จะตุปปะโก หิงสิ มา มัง หิงสิ พะหุปปะโก
สัพเพ สัตตา สัพเพ ปาณา สัพเพ ภูตา จะ เกวะลา
สัพเพ ภัทรานิ ปัสสันตุ มา กิญจิ ปาปะมาคะมา
อัปปะมาโณ พุทโธ อัปปะมาโณ ธัมโม อัปปะมาโณ สังโฆ
ปะมาณะวันตานิ สิริงสะปานิ อะหิ วิจฉิกา สะตะปะที
อุณณานาภี สะระพู มูสิกา กะตา เม รักขา กะตา เม ปะริตตา
ปะฏิกกะมันตุ ภูตานิ โสหัง นะโม ภะคะวะโต นะโม สัตตันนัง
สัมมาสัมพุทธานัง ฯ
ซึ่งที่ถูกต้อง น่าจะเป็น เม ตะ สะ ระ พู มู หรือมิเช่นนั้นโบราณาจารย์คงจะถอดอักษรย่อ ภู มาจาก ภูตานิ
คำแปล ขันธปริตร
ขอไมตรีจิตของเราจงมีกับตระกูลพญางูชื่อว่าวิรูปักขะ กับตระกูลพญางูชื่อว่าเอราปถะด้วย กับตระกูลพระยางูชื่อว่าฉัพยาปุตตะด้วย และกับตระกูลพระยางูชื่อว่ากัณหาโคตมกะด้วย
ขอไมตรีจิตของเราจงมีกับสัตว์ที่ไม่มีเท้า กับสัตว์ที่มี ๒ เท้าด้วย กับสัตว์ที่มี ๔ เท้าด้วย กับสัตว์ที่มีเท้ามากด้วย ขอสัตว์ที่ไม่มีเท้า สัตว์ทีมี ๒ เท้า สัตว์ที่มี ๔ เท้า สัตว์ที่มีเท้ามาก อย่าได้เบียดเบียนเราเลย ขอสรรพสัตว์มีชีวิตทั้งหลาย บรรดาที่เกิดมาทั้งหมดทั้งสิ้น จงประสบแต่ความเจริญทั่วกัน ความทุกข์อันชั่วช้า อย่าได้มาถึงสัตว์ผู้ใดผู้หนึ่งเลย
พระพุทธเจ้า ทรงพระคุณหาประมาณมิได้ พระธรรมเจ้า ทรงพระคุณหาประมาณมิได้ พระสงฆเจ้า ทรงพระคุณหาประมาณมิได้ (แต่) บรรดาสัตว์เลื้อยคลานคือ งู แมงป่อง ตะขาบ แมงมุม ตุ๊กแก และหนูเป็นสัตว์ประมาณได้ เราได้ทำการรักษาตัวแล้ว ป้องกันตัวแล้ว ขอสัตว์ดุร้ายทั้งหลาย จงพากันหลีกไปเสีย เรากำลังนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาค นอบน้อมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง ๗ พระองค์อยู่
พุทธคุณ คาถา หัวใจวิรูปักเข
- สวดภาวนา หรือใช้ลงตะกรุดป้องกันอสรพิษ สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย เป็นต้นว่า งู แมงป่อง ตะขาบ แมงมุม ตุ๊กแก และหนู
- ใช้สวดทำน้ำมนต์ประพรมสถานที่ป้องกันอสรพิษ สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
- แต่เพื่อพุทธคุณเต็มกำลังควรสวดขันธปริตรบทเต็ม
