เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
- ชายคนหนึ่ง…เข้าไปตัดฟืนในป่า เผอิญเขาได้ทำขวานพลัดตกลงไปในสระน้ำ เนื่องจากเขาว่ายน้ำไม่เป็น จึงคร่ำครวญอยู่ริมสระ
- เทพารักษ์ที่อยู่ใกล้ ๆ อดสงสารเขาไม่ได้ จึงได้ปรากฏกายให้เห็น แล้วช่วยงมขวานให้โดยการหยิบขวานเล่มหนึ่งส่งให้คนตัดฟืน “นี่มันขวานทอง ไม่ใช่ขวานของข้าหรอก” ชายตัดฟืนไม่ยอมรับขวานนั้น เทพารักษ์จึงส่งขวานเล่มต่อมาให้เขา “เล่มนี้ก็ไม่ใช่ขวานของข้า…ขวานของข้าเป็นเหล็กธรรมดา ไม่ใช่ขวานเงิน” เทพารักษ์จึงกล่าวว่า “เจ้าเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ คนดีอย่างเจ้าหายาก ข้าจะยกขวานทองกับขวานเงินทั้งหมดให้แก่เจ้าเป็นรางวัลก็แล้วกัน” แล้วก็หายตัวไป
- คนตัดฟืนนั้นได้นำขวานทองและขวานเงินเดินกลับบ้าน และเล่าเรื่องเทวดาใจดีที่ช่วยงมขวานและมอบขวานทองขวานเงินให้แก่เขา
- เพื่อนบ้านคนหนึ่ง อยากได้ขวานนั้นบ้าง จึงเข้าไปในป่า ทำทีตัดฟืน แล้วแกล้งโยนขวานของตนทิ้งลงไปในน้ำ ร้องไห้คร่ำครวญอยู่ เทพารักษ์ก็มาช่วยงมขวานให้เช่นเคย “นี่ ขวานทองของเจ้าใช่ไหม ? ” “ใช่ นี่ขวานทองของข้าเอง” เทพารักษ์จึงได้กล่าวว่า “เจ้าเป็นคนโกง ไม่น่าคบ ” แล้วก็หายวับไปกับขวานทอง เพื่อนบ้านคนนั้นก็ไม่ได้รับทั้งขวานที่ตกลงไปในน้ำและขวานทองคำ
ข้อคิด คติธรรม จากนิทานอีสป เรื่องเทพารักษ์กับคนตัดไม้
- โลภมาก ลาภหาย
- ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน หรือไม่ได้กินเลย
- ก่อนที่จะทำตามเรื่องใด ควรศึกษาเรื่องนั้นให้ดี (ถ้าเพื่อนบ้านทำแบบชายตัดฟืนคนแรกเป๊ะ คือปฏิเสธขวานทอง ขวานเงิน ไม่แน่อาจจะได้เหมือนกัน)
เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....
