วันนี้ผมได้ไปร่วมงานศพญาติคนหนึ่งในหมู่บ้านที่จังหวัดสกลนคร ซึ่งอยู่ในเทือกเขาภูพาน และอยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำโขงมากนัก หลังจากได้ฟังพระสวดพระพุทธมนต์เสร็จ พวกเราก็ได้ถวายสังฆทานมีภัตตาหารเป็นต้น เพื่ออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับผู้ที่ได้ล่วงลับจากโลกนี้ไป หลังจากนั้นเราทั้งหมดก็ได้ร่วมรับประทานอาหารร่วมกัน
จากนั้น พวกเราก็อาสาไปส่งพระที่วัดป่า ระหว่างที่นั่งรถไปนั้น ผมไดัสนทนากับผู้เฒ่าคนหนึ่ง ซึ่งเขาได้เล่าว่า สมัยเมื่อเขาอยู่วัยกลางคนได้ไปทำงานที่แถวแม่น้ำโขง เช้าวันหนี่งที่ริมโขงในบริเวณวัดแห่งหนึ่ง มีผู้หญิงท้องแก่คนหนึ่งมาจากกรุงเทพเขาได้มาทำบุญและทำการอธิฐานว่า “ด้วยบุญของข้าพเจ้าและเด็กในท้องที่จะเกิดมานี้ ถ้าพญานาคมีจริง โปรดไดัปรากฎกายให้เห็นด้วยเถิด”
ทันใดนั้น ไม่นาน เกิดฟองน้ำผุดขึ้นมาจำนวนมากริมแม่น้ำโขง ห่างจากฝั่งไปถึง 10 เมตร แล้วมีบางอย่างปรากฎกายขึ้น มีรูปร่างคล้ายปลาไหลขนาดใหญ่ขนาดเท่าเสารั้ว แต่สีเขียวเข้ม ประมาณ 6 – 7 ตัว ลอยไปมาในบริเวณจำกัด แล้วก็จมหายไป สิ่งที่พวกเขาได้เห็นนั้น ถึงแม้จะไม่ได้มีหงอน ไม่มีลายกนกเหมือนอย่างรูปปั้นข้างบันไดโบสถ์ตามวัดวาอารามต่าง ๆ ก็ตาม แต่เขาก็เชื่อมั่นว่า นั่นคือพญานาค ที่มาปรากฎกายให้พวกเขาเห็นตามแบบรูปร่างที่ไม่ขัดแย้งกับธรรมชาติมากนัก หลังจากนั้นมา เขาก็ไม่กินปลาไหลอีกเลย
